уступчивый

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Russian[edit]

Etymology[edit]

уступи́ть (ustupítʹ) +‎ -чивый (-čivyj)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ʊˈstupt͡ɕɪvɨj]

Adjective[edit]

усту́пчивый (ustúpčivyj)

  1. amenable, conciliatory, compromising
    Synonym: сгово́рчивый (sgovórčivyj)
    Antonyms: неусту́пчивый (neustúpčivyj), несгово́рчивый (nesgovórčivyj)

Declension[edit]

Related terms[edit]