զայրոյթ
Old Armenian
Etymology
From զայրանամ (zayranam) + -ոյթ (-oytʻ).
Noun
զայրոյթ • (zayroytʻ)
- gust of passion, anger, wrath, spite, vexation, indignation, fury, rage, revolt
- առ զայրոյթ ― aṙ zayroytʻ ― in despite of
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | զայրոյթ (zayroytʻ) | զայրոյթք (zayroytʻkʻ) | |
| genitive | զայրութի (zayrutʻi) | զայրութից (zayrutʻicʻ) | |
| dative | զայրութի (zayrutʻi) | զայրութից (zayrutʻicʻ) | |
| accusative | զայրոյթ (zayroytʻ) | զայրոյթս (zayroytʻs) | |
| ablative | զայրութէ (zayrutʻē) | զայրութից (zayrutʻicʻ) | |
| instrumental | զայրութիւ (zayrutʻiw) | զայրութիւք (zayrutʻiwkʻ) | |
| locative | զայրութի (zayrutʻi) | զայրոյթս (zayroytʻs) |
Descendants
- Armenian: զայրույթ (zayruytʻ)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “զայրոյթ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “զայրոյթ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy