կտրական

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

կտրել (ktrel) +‎ -ական (-akan)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

կտրական (ktrakan) (superlative ամենակտրական)

  1. succinct, curt, final, definitive
    կտրական անելktrakan anel(dialectal) to conclude or solve definitively

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կտրական (ktrakan) կտրականներ (ktrakanner)
dative կտրականի (ktrakani) կտրականների (ktrakanneri)
ablative կտրականից (ktrakanicʻ) կտրականներից (ktrakannericʻ)
instrumental կտրականով (ktrakanov) կտրականներով (ktrakannerov)
locative կտրականում (ktrakanum) կտրականներում (ktrakannerum)
definite forms
nominative կտրականը/կտրականն (ktrakanə/ktrakann) կտրականները/կտրականներն (ktrakannerə/ktrakannern)
dative կտրականին (ktrakanin) կտրականներին (ktrakannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կտրականս (ktrakans) կտրականներս (ktrakanners)
dative կտրականիս (ktrakanis) կտրականներիս (ktrakanneris)
ablative կտրականիցս (ktrakanicʻs) կտրականներիցս (ktrakannericʻs)
instrumental կտրականովս (ktrakanovs) կտրականներովս (ktrakannerovs)
locative կտրականումս (ktrakanums) կտրականներումս (ktrakannerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կտրականդ (ktrakand) կտրականներդ (ktrakannerd)
dative կտրականիդ (ktrakanid) կտրականներիդ (ktrakannerid)
ablative կտրականիցդ (ktrakanicʻd) կտրականներիցդ (ktrakannericʻd)
instrumental կտրականովդ (ktrakanovd) կտրականներովդ (ktrakannerovd)
locative կտրականումդ (ktrakanumd) կտրականներումդ (ktrakannerumd)