մեծութիւն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian[edit]

Etymology[edit]

մեծ (mec, big, large) +‎ -ութիւն (-utʻiwn)

Noun[edit]

մեծութիւն (mecutʻiwn)

  1. greatness, thickness, size, capaciousness
  2. volume
  3. grandeur, greatness, power, magnificence, majesty, elevation, exaltation
    մեծափարթամ մեծությունmecapʻartʻam mecutʻyungreat fortune, wealth
    աշխարհական մեծությունքašxarhakan mecutʻyunkʻhuman greatness
    լնուլ մեծութեամբքlnul mecutʻeambkʻto load with riches
    ի մեծութիւն հասանելi mecutʻiwn hasanelto attain to dignity or honours
    կորուսանել զմեծութիւնս իւրkorusanel zmecutʻiwns iwrto lose one's fortune
    մերկանալ ի մեծությունթեանցmerkanal i mecutʻyuntʻeancʻto sacrifice one's fortune
    մեծութիւնդmecutʻiwndYour Grace
  4. (figuratively) capacity

Declension[edit]

Descendants[edit]

  • Armenian: մեծություն (mecutʻyun)

References[edit]

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մեծութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy