վիճարկել
Armenian
Etymology
From վեճ (več) + Old Armenian արկանեմ (arkanem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian) IPA(key): /vit͡ʃɑɾˈkel/, [vit͡ʃɑɾkél]
- (Western Armenian) IPA(key): /vid͡ʒɑɾˈɡel/, [vid͡ʒɑɾɡél]
Verb
վիճարկել • (vičarkel)
Inflection
-el conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | վիճարկել (vičarkel) | imperfective converb | վիճարկում (vičarkum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վիճարկվել (vičarkvel) | simultaneous converb | վիճարկելիս (vičarkelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վիճարկել (vičarkel) | ||||
| aorist stem | վիճարկ- (vičark-) | future converb I | վիճարկելու (vičarkelu) | ||||
| resultative participle | վիճարկած (vičarkac) | future converb II | վիճարկելիք (vičarkelikʻ) | ||||
| subject participle | վիճարկող (vičarkoġ) | connegative converb | վիճարկի (vičarki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վիճարկում եմ (vičarkum em) | վիճարկում ես (vičarkum es) | վիճարկում է (vičarkum ē) | վիճարկում ենք (vičarkum enkʻ) | վիճարկում եք (vičarkum ekʻ) | վիճարկում են (vičarkum en) | |
| past imperfective | վիճարկում էի (vičarkum ēi) | վիճարկում էիր (vičarkum ēir) | վիճարկում էր (vičarkum ēr) | վիճարկում էինք (vičarkum ēinkʻ) | վիճարկում էիք (vičarkum ēikʻ) | վիճարկում էին (vičarkum ēin) | |
| future | վիճարկելու եմ (vičarkelu em) | վիճարկելու ես (vičarkelu es) | վիճարկելու է (vičarkelu ē) | վիճարկելու ենք (vičarkelu enkʻ) | վիճարկելու եք (vičarkelu ekʻ) | վիճարկելու են (vičarkelu en) | |
| past future | վիճարկելու էի (vičarkelu ēi) | վիճարկելու էիր (vičarkelu ēir) | վիճարկելու էր (vičarkelu ēr) | վիճարկելու էինք (vičarkelu ēinkʻ) | վիճարկելու էիք (vičarkelu ēikʻ) | վիճարկելու էին (vičarkelu ēin) | |
| present perfect | վիճարկել եմ (vičarkel em) | վիճարկել ես (vičarkel es) | վիճարկել է (vičarkel ē) | վիճարկել ենք (vičarkel enkʻ) | վիճարկել եք (vičarkel ekʻ) | վիճարկել են (vičarkel en) | |
| pluperfect | վիճարկել էի (vičarkel ēi) | վիճարկել էիր (vičarkel ēir) | վիճարկել էր (vičarkel ēr) | վիճարկել էինք (vičarkel ēinkʻ) | վիճարկել էիք (vičarkel ēikʻ) | վիճարկել էին (vičarkel ēin) | |
| aorist (past perfective) | վիճարկեցի, վիճարկի* (vičarkecʻi, vičarki*) | վիճարկեցիր, վիճարկիր* (vičarkecʻir, vičarkir*) | վիճարկեց (vičarkecʻ) | վիճարկեցինք, վիճարկինք* (vičarkecʻinkʻ, vičarkinkʻ*) | վիճարկեցիք, վիճարկիք* (vičarkecʻikʻ, vičarkikʻ*) | վիճարկեցին, վիճարկին* (vičarkecʻin, vičarkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վիճարկեմ (vičarkem) | վիճարկես (vičarkes) | վիճարկի (vičarki) | վիճարկենք (vičarkenkʻ) | վիճարկեք (vičarkekʻ) | վիճարկեն (vičarken) | |
| past | վիճարկեի (vičarkei) | վիճարկեիր (vičarkeir) | վիճարկեր (vičarker) | վիճարկեինք (vičarkeinkʻ) | վիճարկեիք (vičarkeikʻ) | վիճարկեին (vičarkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվիճարկեմ (kvičarkem) | կվիճարկես (kvičarkes) | կվիճարկի (kvičarki) | կվիճարկենք (kvičarkenkʻ) | կվիճարկեք (kvičarkekʻ) | կվիճարկեն (kvičarken) | |
| past | կվիճարկեի (kvičarkei) | կվիճարկեիր (kvičarkeir) | կվիճարկեր (kvičarker) | կվիճարկեինք (kvičarkeinkʻ) | կվիճարկեիք (kvičarkeikʻ) | կվիճարկեին (kvičarkein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վիճարկի՛ր, վիճարկի՛* (vičarkír, vičarkí*) | — | — | վիճարկե՛ք, վիճարկեցե՛ք** (vičarkékʻ, vičarkecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
-el negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չվիճարկել (čʻvičarkel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չվիճարկած (čʻvičarkac) | ||||||
| subject participle | չվիճարկող (čʻvičarkoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վիճարկում (čʻem vičarkum) | չես վիճարկում (čʻes vičarkum) | չի վիճարկում (čʻi vičarkum) | չենք վիճարկում (čʻenkʻ vičarkum) | չեք վիճարկում (čʻekʻ vičarkum) | չեն վիճարկում (čʻen vičarkum) | |
| past imperfective | չէի վիճարկում (čʻēi vičarkum) | չէիր վիճարկում (čʻēir vičarkum) | չէր վիճարկում (čʻēr vičarkum) | չէինք վիճարկում (čʻēinkʻ vičarkum) | չէիք վիճարկում (čʻēikʻ vičarkum) | չէին վիճարկում (čʻēin vičarkum) | |
| future | չեմ վիճարկելու (čʻem vičarkelu) | չես վիճարկելու (čʻes vičarkelu) | չի վիճարկելու (čʻi vičarkelu) | չենք վիճարկելու (čʻenkʻ vičarkelu) | չեք վիճարկելու (čʻekʻ vičarkelu) | չեն վիճարկելու (čʻen vičarkelu) | |
| past future | չէի վիճարկելու (čʻēi vičarkelu) | չէիր վիճարկելու (čʻēir vičarkelu) | չէր վիճարկելու (čʻēr vičarkelu) | չէինք վիճարկելու (čʻēinkʻ vičarkelu) | չէիք վիճարկելու (čʻēikʻ vičarkelu) | չէին վիճարկելու (čʻēin vičarkelu) | |
| present perfect | չեմ վիճարկել (čʻem vičarkel) | չես վիճարկել (čʻes vičarkel) | չի վիճարկել (čʻi vičarkel) | չենք վիճարկել (čʻenkʻ vičarkel) | չեք վիճարկել (čʻekʻ vičarkel) | չեն վիճարկել (čʻen vičarkel) | |
| pluperfect | չէի վիճարկել (čʻēi vičarkel) | չէիր վիճարկել (čʻēir vičarkel) | չէր վիճարկել (čʻēr vičarkel) | չէինք վիճարկել (čʻēinkʻ vičarkel) | չէիք վիճարկել (čʻēikʻ vičarkel) | չէին վիճարկել (čʻēin vičarkel) | |
| aorist (past perfective) | չվիճարկեցի, չվիճարկի* (čʻvičarkecʻi, čʻvičarki*) | չվիճարկեցիր, չվիճարկիր* (čʻvičarkecʻir, čʻvičarkir*) | չվիճարկեց (čʻvičarkecʻ) | չվիճարկեցինք, չվիճարկինք* (čʻvičarkecʻinkʻ, čʻvičarkinkʻ*) | չվիճարկեցիք, չվիճարկիք* (čʻvičarkecʻikʻ, čʻvičarkikʻ*) | չվիճարկեցին, չվիճարկին* (čʻvičarkecʻin, čʻvičarkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չվիճարկեմ (čʻvičarkem) | չվիճարկես (čʻvičarkes) | չվիճարկի (čʻvičarki) | չվիճարկենք (čʻvičarkenkʻ) | չվիճարկեք (čʻvičarkekʻ) | չվիճարկեն (čʻvičarken) | |
| past | չվիճարկեի (čʻvičarkei) | չվիճարկեիր (čʻvičarkeir) | չվիճարկեր (čʻvičarker) | չվիճարկեինք (čʻvičarkeinkʻ) | չվիճարկեիք (čʻvičarkeikʻ) | չվիճարկեին (čʻvičarkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վիճարկի (čʻem vičarki) | չես վիճարկի (čʻes vičarki) | չի վիճարկի (čʻi vičarki) | չենք վիճարկի (čʻenkʻ vičarki) | չեք վիճարկի (čʻekʻ vičarki) | չեն վիճարկի (čʻen vičarki) | |
| past | չէի վիճարկի (čʻēi vičarki) | չէիր վիճարկի (čʻēir vičarki) | չէր վիճարկի (čʻēr vičarki) | չէինք վիճարկի (čʻēinkʻ vičarki) | չէիք վիճարկի (čʻēikʻ vičarki) | չէին վիճարկի (čʻēin vičarki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վիճարկիր, մի՛ վիճարկի* (mí vičarkir, mí vičarki*) | — | — | մի՛ վիճարկեք, մի՛ վիճարկեցեք** (mí vičarkekʻ, mí vičarkecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | վիճարկել (vičarkel) | |||
| dative | վիճարկելու (vičarkelu) | |||
| ablative | վիճարկելուց (vičarkelucʻ) | |||
| instrumental | վիճարկելով (vičarkelov) | |||
| locative | վիճարկելում (vičarkelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | վիճարկելը/վիճարկելն (vičarkelə/vičarkeln) | |||
| dative | վիճարկելուն (vičarkelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | վիճարկելս (vičarkels) | |||
| dative | վիճարկելուս (vičarkelus) | |||
| ablative | վիճարկելուցս (vičarkelucʻs) | |||
| instrumental | վիճարկելովս (vičarkelovs) | |||
| locative | վիճարկելումս (vičarkelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | վիճարկելդ (vičarkeld) | |||
| dative | վիճարկելուդ (vičarkelud) | |||
| ablative | վիճարկելուցդ (vičarkelucʻd) | |||
| instrumental | վիճարկելովդ (vičarkelovd) | |||
| locative | վիճարկելումդ (vičarkelumd) | |||