احتیاج

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: احتياج

Ottoman Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Arabic اِحْتِيَاج (iḥtiyāj).

Noun[edit]

احتیاج (ihtiyac) (plural احتیاجلر)

  1. need, requirement
  2. necessity

Descendants[edit]

  • Turkish: ihtiyaç

Persian[edit]

Etymology[edit]

From Arabic اِحْتِيَاج (iḥtiyāj).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? ihtiyāj
Dari reading? ehtiyāj
Iranian reading? ehtiyâj
Tajik reading? ehtiyoj

Noun[edit]

Dari احتیاج
Iranian Persian
Tajik эҳтиёҷ

احتیاج (ehtiyâj) (plural احتیاجات (ehtiyâjât))

  1. need, necessity
    Synonym: نیاز (niyâz)
    • c. 1320, Amīr Khusraw Dihlavī, “Ghazal 288”, in دیوانِ امیرخسرو دهلوی [Divan of Amīr Khusraw]‎[1]:
      مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست
      رنج مرا ز هیچ طبیبی علاج نیست
      mast tu-râ ba hêč may-ê ihtiyâj nêst
      ranj ma-râ zi hêč tabîb-ê 'ilâj nêst
      Drunk, you have no need for any wine;
      Anguished, I have no cure from any doctor.
      (Classical Persian transliteration)

Derived terms[edit]

Urdu[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

احتیاج (ihtiyājf (Hindi spelling इहतियाज)

  1. desideratum
  2. lack, necessity, need