رغبت
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Verb
[edit]- first-person singular past active of رَغِبَ (raḡiba)
Verb
[edit]- first-person singular past passive of رَغِبَ (raḡiba)
Verb
[edit]Verb
[edit]Verb
[edit]Verb
[edit]Verb
[edit]Verb
[edit]Persian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Arabic رَغْبَة (raḡba).
Pronunciation
[edit]- (Classical Persian) IPA(key): [ɾaɣ.ˈbat]
- (Iran, formal) IPA(key): [ɹæɢ.bǽt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ɾäʁ.bǽt̪]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | rağbat |
Dari reading? | rağbat |
Iranian reading? | rağbat |
Tajik reading? | raġbat |
Noun
[edit]رغبت • (rağbat)
- propensity, liking, desire (for)
- c. 1520, Selim I of the Ottoman Empire, edited by Benedek Péri, The Persian Dīvān of Yavuz Sulṭān Selīm, Budapest, Hungary: Research Centre for the Humanities, Eötvös Loránd Research Network, →ISBN, page 126:
- رغبت کوی خرابات کنند اهل بهشت
که بدانند که در بی سر و سامانی چیست- rağbat-i kō-yi xarābāt kunand ahl-i bihišt
ki bidānand ki dar bē sar u sāmānī čīst - The people of paradise desire the alley of the tavern,
For they know what it is to be destitute.
- rağbat-i kō-yi xarābāt kunand ahl-i bihišt
Derived terms
[edit]- رغبت کردن (rağbat kardan)
Further reading
[edit]- Hayyim, Sulayman (1934) “رغبت”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim