سقا
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Arabic سَقَّاء (saqqāʔ, “water-carrier”).
Noun[edit]
سقا • (sakka, saka) (plural سقایون (sakkayun, sakayun))
- water carrier, someone who distributes or supplies water for a living
- Synonym: صوجی (sucu)
- title of a kind of corporal of the old janissaries
Derived terms[edit]
- سقا بارگیری (saka bargiri, “water-carrying horse”)
- سقا قوشی (saka kuşu, “pelican; goldfinch”)
- عسكر سقاسی (ʿasker sakası, “military water carrier”)
Descendants[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “saka4”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4025
- Hindoglu, Artin (1838) “سقا”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 271a
- Kélékian, Diran (1911) “سقا”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 682
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Aquator”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 77
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سقا”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2631
- Nişanyan, Sevan (2002–) “saka”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “سقا”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1063