مكان

See also: مکان

Arabic

Etymology

Noun of place from the verb كَانَ (kāna, “to be”), from the root ك و ن (k-w-n).

Noun

مَكَان • (makān) m (plural أَمْكِنَة (ʾamkina) or أَمَاكِن (ʾamākin))

1. place, location, position
2. status, dignity

Declension

Declension of noun مَكَان (makān)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَكَان makān	الْمَكَان al-makān	مَكَان makān
Nominative	مَكَانٌ makānun	الْمَكَانُ al-makānu	مَكَانُ makānu
Accusative	مَكَانًا makānan	الْمَكَانَ al-makāna	مَكَانَ makāna
Genitive	مَكَانٍ makānin	الْمَكَانِ al-makāni	مَكَانِ makāni
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَكَانَيْن makānayn	الْمَكَانَيْن al-makānayn	مَكَانَيْ makānay
Nominative	مَكَانَانِ makānāni	الْمَكَانَانِ al-makānāni	مَكَانَا makānā
Accusative	مَكَانَيْنِ makānayni	الْمَكَانَيْنِ al-makānayni	مَكَانَيْ makānay
Genitive	مَكَانَيْنِ makānayni	الْمَكَانَيْنِ al-makānayni	مَكَانَيْ makānay
Plural	broken plural triptote in ـَة (-a)‎; basic broken plural diptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَمْكِنَة‎; أَمَاكِن ʾamkina‎; ʾamākin	الْأَمْكِنَة‎; الْأَمَاكِن al-ʾamkina‎; al-ʾamākin	أَمْكِنَة‎; أَمَاكِن ʾamkinat‎; ʾamākin
Nominative	أَمْكِنَةٌ‎; أَمَاكِنُ ʾamkinatun‎; ʾamākinu	الْأَمْكِنَةُ‎; الْأَمَاكِنُ al-ʾamkinatu‎; al-ʾamākinu	أَمْكِنَةُ‎; أَمَاكِنُ ʾamkinatu‎; ʾamākinu
Accusative	أَمْكِنَةً‎; أَمَاكِنَ ʾamkinatan‎; ʾamākina	الْأَمْكِنَةَ‎; الْأَمَاكِنَ al-ʾamkinata‎; al-ʾamākina	أَمْكِنَةَ‎; أَمَاكِنَ ʾamkinata‎; ʾamākina
Genitive	أَمْكِنَةٍ‎; أَمَاكِنَ ʾamkinatin‎; ʾamākina	الْأَمْكِنَةِ‎; الْأَمَاكِنِ al-ʾamkinati‎; al-ʾamākini	أَمْكِنَةِ‎; أَمَاكِنِ ʾamkinati‎; ʾamākini

Synonyms

• (place, location, position): مَكَانَة (makāna), مَوْضِع (mawḍiʿ), مَقَام (maqām)
• (status, dignity): مَكَانَة (makāna), مَنْزِلَة (manzila), شَأْن (šaʾn)

Descendants

• Persian: مکان (makân)
• Ottoman Turkish: مكان (mekân)