мекен

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	مەكەن
Cyrillic	мекен
Latin	meken

Etymology

From Arabic مَكَان (makān).

Noun

мекен • (meken)

1. residence, location
2. homeland

Declension

declension of мекен

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	мекен (meken)	мекендер (mekender)
genitive (ілік септік)	мекеннің (mekennıñ)	мекендердің (mekenderdıñ)
dative (барыс септік)	мекенге (mekeñe)	мекендерге (mekenderge)
accusative (табыс септік)	мекенді (mekendı)	мекендерді (mekenderdı)
locative (жатыс септік)	мекенде (mekende)	мекендерде (mekenderde)
ablative (шығыс септік)	мекеннен (mekennen)	мекендерден (mekenderden)
instrumental (көмектес септік)	мекенмен (mekenmen)	мекендермен (mekendermen)

Derived terms

• мекендеу (mekendeu), мекендеуші (mekendeuşı)
• мекенді (mekendı)
• мекендік (mekendık)
• мекенсіз (mekensız)

Kumyk

Etymology

From Arabic مَكَان (makān).

Adjective

мекен • (meken)

1. precise, definite
2. clear

Derived terms

• мекенли (mekenli)
• мекенсиз (mekensiz)

Further reading

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “мекен”, in Кумыкско-русский словарь, Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Arabic مَكَان (makān).

Pronunciation

• IPA^(key): /meˈken/
• Hyphenation: ме‧кен

Noun

мекен • (meken) (Arabic spelling مەكەن)

1. homeland, abode

Declension

Declension of мекен

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	мекен meken	мекендер mekender
genitive (илик)	мекендин mekendin	мекендердин mekenderdin
dative (барыш)	мекенге mekenge	мекендерге mekenderge
accusative (табыш)	мекенди mekendi	мекендерди mekenderdi
locative (жатыш)	мекенде mekende	мекендерде mekenderde
ablative (чыгыш)	мекенден mekenden	мекендерден mekenderden
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	мекеним mekenim	мекендерим mekenderim
genitive	мекенимдин mekenimdin	мекендеримдин mekenderimdin
dative	мекениме mekenime	мекендериме mekenderime
accusative	мекенимди mekenimdi	мекендеримди mekenderimdi
locative	мекенимде mekenimde	мекендеримде mekenderimde
ablative	мекенимден mekenimden	мекендеримден mekenderimden
	second-person singular informal (сенин)
nominative	мекениң mekeniŋ	мекендериң mekenderiŋ
genitive	мекениңдин mekeniŋdin	мекендериңдин mekenderiŋdin
dative	мекениңе mekeniŋe	мекендериңе mekenderiŋe
accusative	мекениңди mekeniŋdi	мекендериңди mekenderiŋdi
locative	мекениңде mekeniŋde	мекендериңде mekenderiŋde
ablative	мекениңден mekeniŋden	мекендериңден mekenderiŋden
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	мекениңиз mekeniŋiz	мекендериңиз mekenderiŋiz
genitive	мекениңиздин mekeniŋizdin	мекендериңиздин mekenderiŋizdin
dative	мекениңизге mekeniŋizge	мекендериңизге mekenderiŋizge
accusative	мекениңизди mekeniŋizdi	мекендериңизди mekenderiŋizdi
locative	мекениңизде mekeniŋizde	мекендериңизде mekenderiŋizde
ablative	мекениңизден mekeniŋizden	мекендериңизден mekenderiŋizden

Derived terms

• мекенде- (mekende-, “to dwell”)
• мекендеш (mekendeş, “compatriot”)
• ата-мекен (ata-meken, “fatherland”)
• мекенчил (mekencil, “patriot”)
  • мекенчилдик (mekencildik, “patriotism”)