अन्ति

See also: अनंत and अन्त

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *Hanti, from Proto-Indo-Iranian *Hanti, from Proto-Indo-European *h₂énti sg (“front”, loc.).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐn.ti/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɐn̪.t̪i/

Adverb

अन्ति • (anti)

1. near, before, in the presence of
2. to, in the vicinity of

Noun

अन्ति • (anti) stem, f

1. an elder sister (in dramas)

Declension

Feminine i-stem declension of अन्ति
Nom. sg.	अन्तिः (antiḥ)
Gen. sg.	अन्त्याः / अन्तेः (antyāḥ / anteḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अन्तिः (antiḥ)	अन्ती (antī)	अन्तयः (antayaḥ)
Vocative	अन्ते (ante)	अन्ती (antī)	अन्तयः (antayaḥ)
Accusative	अन्तिम् (antim)	अन्ती (antī)	अन्तीः (antīḥ)
Instrumental	अन्त्या (antyā)	अन्तिभ्याम् (antibhyām)	अन्तिभिः (antibhiḥ)
Dative	अन्त्यै / अन्तये (antyai / antaye)	अन्तिभ्याम् (antibhyām)	अन्तिभ्यः (antibhyaḥ)
Ablative	अन्त्याः / अन्तेः (antyāḥ / anteḥ)	अन्तिभ्याम् (antibhyām)	अन्तिभ्यः (antibhyaḥ)
Genitive	अन्त्याः / अन्तेः (antyāḥ / anteḥ)	अन्त्योः (antyoḥ)	अन्तीनाम् (antīnām)
Locative	अन्त्याम् / अन्तौ (antyām / antau)	अन्त्योः (antyoḥ)	अन्तिषु (antiṣu)

See also

• अन्त (antá)

References

• Vaman Shivaram Apte (2012 September 8 (last accessed)) “The Practical Sanskrit-English Dictionary”, in (Please provide the book title or journal name)‎^[1]