अमृत

See also: अमृता

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अमृत (amṛ́ta).

Noun

अमृत • (amrit) m (Urdu spelling امرت)

1. an elixir; a substance that gives immortality to the user
2. nectar

---

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• অমৃত (Assamese script)
• ᬅᬫᬺᬢ (Balinese script)
• অমৃত (Bengali script)
• 𑰀𑰦𑰴𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀅𑀫𑀾𑀢 (Brahmi script)
• အမၖတ (Burmese script)
• અમૃત (Gujarati script)
• ਅਮ੍ਰਤ (Gurmukhi script)
• 𑌅𑌮𑍃𑌤 (Grantha script)
• ꦄꦩꦽꦠ (Javanese script)
• 𑂃𑂧𑃂𑂞 (Kaithi script)
• ಅಮೃತ (Kannada script)
• អម្ឫត (Khmer script)
• ອມ຺ຣິຕ (Lao script)
• അമൃത (Malayalam script)
• ᠠᠮᡵᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘀𑘦𑘵𑘝 (Modi script)
• ᠠᠮᠷᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦠𑧆𑧖𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐀𑐩𑐺𑐟 (Newa script)
• ଅମୃତ (Odia script)
• ꢂꢪꢺꢡ (Saurashtra script)
• 𑆃𑆩𑆸𑆠 (Sharada script)
• 𑖀𑖦𑖴𑖝 (Siddham script)
• අමෘත (Sinhalese script)
• 𑩐𑩴𑩙𑩫 (Soyombo script)
• 𑚀𑚢𑚙 (Takri script)
• அம்ரித (Tamil script)
• అమృత (Telugu script)
• อมฺฤต (Thai script)
• ཨ་མྲྀ་ཏ (Tibetan script)
• 𑒁𑒧𑒵𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨢𑨼𑨉𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *amŕ̥tas, from Proto-Indo-Iranian *amŕ̥tas, from Proto-Indo-European *n̥mr̥tós (“immortal”). Cognate with Avestan 𐬀𐬨𐬆𐬱𐬀 (aməša, “immortal”), Ancient Greek ἄμβροτος (ámbrotos, “immortal”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ.mŕ̩.tɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɐˈmr̩.t̪ɐ/

Adjective

अमृत • (amṛ́ta)

1. immortal
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
2. imperishable
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
3. not dead
   • c. 400 BCE, Mahābhārata

Declension

Masculine a-stem declension of अमृत (amṛ́ta)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अमृतः amṛ́taḥ	अमृतौ / अमृता¹ amṛ́tau / amṛ́tā¹	अमृताः / अमृतासः¹ amṛ́tāḥ / amṛ́tāsaḥ¹
Vocative	अमृत ámṛta	अमृतौ / अमृता¹ ámṛtau / ámṛtā¹	अमृताः / अमृतासः¹ ámṛtāḥ / ámṛtāsaḥ¹
Accusative	अमृतम् amṛ́tam	अमृतौ / अमृता¹ amṛ́tau / amṛ́tā¹	अमृतान् amṛ́tān
Instrumental	अमृतेन amṛ́tena	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतैः / अमृतेभिः¹ amṛ́taiḥ / amṛ́tebhiḥ¹
Dative	अमृताय amṛ́tāya	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतेभ्यः amṛ́tebhyaḥ
Ablative	अमृतात् amṛ́tāt	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतेभ्यः amṛ́tebhyaḥ
Genitive	अमृतस्य amṛ́tasya	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतानाम् amṛ́tānām
Locative	अमृते amṛ́te	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतेषु amṛ́teṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of अमृता (amṛ́tā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अमृता amṛ́tā	अमृते amṛ́te	अमृताः amṛ́tāḥ
Vocative	अमृते ámṛte	अमृते ámṛte	अमृताः ámṛtāḥ
Accusative	अमृताम् amṛ́tām	अमृते amṛ́te	अमृताः amṛ́tāḥ
Instrumental	अमृतया / अमृता¹ amṛ́tayā / amṛ́tā¹	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृताभिः amṛ́tābhiḥ
Dative	अमृतायै amṛ́tāyai	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृताभ्यः amṛ́tābhyaḥ
Ablative	अमृतायाः / अमृतायै² amṛ́tāyāḥ / amṛ́tāyai²	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृताभ्यः amṛ́tābhyaḥ
Genitive	अमृतायाः / अमृतायै² amṛ́tāyāḥ / amṛ́tāyai²	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतानाम् amṛ́tānām
Locative	अमृतायाम् amṛ́tāyām	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतासु amṛ́tāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of अमृत (amṛ́ta)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अमृतम् amṛ́tam	अमृते amṛ́te	अमृतानि / अमृता¹ amṛ́tāni / amṛ́tā¹
Vocative	अमृत ámṛta	अमृते ámṛte	अमृतानि / अमृता¹ ámṛtāni / ámṛtā¹
Accusative	अमृतम् amṛ́tam	अमृते amṛ́te	अमृतानि / अमृता¹ amṛ́tāni / amṛ́tā¹
Instrumental	अमृतेन amṛ́tena	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतैः / अमृतेभिः¹ amṛ́taiḥ / amṛ́tebhiḥ¹
Dative	अमृताय amṛ́tāya	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतेभ्यः amṛ́tebhyaḥ
Ablative	अमृतात् amṛ́tāt	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतेभ्यः amṛ́tebhyaḥ
Genitive	अमृतस्य amṛ́tasya	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतानाम् amṛ́tānām
Locative	अमृते amṛ́te	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतेषु amṛ́teṣu
Notes	¹Vedic

Noun

अमृत • (amṛ́ta) stem, m

1. immortal, god
2. nectar
3. ambrosia
4. immortality
5. A name of Shiva
6. A name of Vishnu
7. (botany)
8. the root of a plant

Declension

Masculine a-stem declension of अमृत (amṛ́ta)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अमृतः amṛ́taḥ	अमृतौ / अमृता¹ amṛ́tau / amṛ́tā¹	अमृताः / अमृतासः¹ amṛ́tāḥ / amṛ́tāsaḥ¹
Vocative	अमृत ámṛta	अमृतौ / अमृता¹ ámṛtau / ámṛtā¹	अमृताः / अमृतासः¹ ámṛtāḥ / ámṛtāsaḥ¹
Accusative	अमृतम् amṛ́tam	अमृतौ / अमृता¹ amṛ́tau / amṛ́tā¹	अमृतान् amṛ́tān
Instrumental	अमृतेन amṛ́tena	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतैः / अमृतेभिः¹ amṛ́taiḥ / amṛ́tebhiḥ¹
Dative	अमृताय amṛ́tāya	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतेभ्यः amṛ́tebhyaḥ
Ablative	अमृतात् amṛ́tāt	अमृताभ्याम् amṛ́tābhyām	अमृतेभ्यः amṛ́tebhyaḥ
Genitive	अमृतस्य amṛ́tasya	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतानाम् amṛ́tānām
Locative	अमृते amṛ́te	अमृतयोः amṛ́tayoḥ	अमृतेषु amṛ́teṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Assamese: অমিয়া (omia), অমিয় (omiy)
• Gujarati: અમી (amī)
• Indonesian: amerta

References

• Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 82