असत्य

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit असत्य (asatya).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /ə.sət̪.jᵊ/, [ɐ.sɐt̪.jᵊ]

Adjective

असत्य • (asatya)

1. false, untrue, lying

   Synonym: झूठा (jhūṭhā)

---

Sanskrit

Adjective

असत्य • (asatya)

1. false
2. untrue
3. lying

Noun

असत्य • (asatya) stem, n

1. lie
2. untruth
3. falsehood

Declension

Neuter a-stem declension of असत्य
Nom. sg.	असत्यम् (asatyam)
Gen. sg.	असत्यस्य (asatyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	असत्यम् (asatyam)	असत्ये (asatye)	असत्यानि (asatyāni)
Vocative	असत्य (asatya)	असत्ये (asatye)	असत्यानि (asatyāni)
Accusative	असत्यम् (asatyam)	असत्ये (asatye)	असत्यानि (asatyāni)
Instrumental	असत्येन (asatyena)	असत्याभ्याम् (asatyābhyām)	असत्यैः (asatyaiḥ)
Dative	असत्याय (asatyāya)	असत्याभ्याम् (asatyābhyām)	असत्येभ्यः (asatyebhyaḥ)
Ablative	असत्यात् (asatyāt)	असत्याभ्याम् (asatyābhyām)	असत्येभ्यः (asatyebhyaḥ)
Genitive	असत्यस्य (asatyasya)	असत्ययोः (asatyayoḥ)	असत्यानाम् (asatyānām)
Locative	असत्ये (asatye)	असत्ययोः (asatyayoḥ)	असत्येषु (asatyeṣu)