अहंकारिन्

Sanskrit

Etymology

From अहंकार (ahaṃkāra, “egotism, self-consciousness”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ.ɦɐŋ.kɑː.ɾin/
• (Classical) IPA^(key): /ɐ.ɦɐŋˈkɑː.ɾin̪/

Adjective

अहंकारिन् • (ahaṃkārin) stem

1. having conception of one's individuality, self-consciousness.
2. having the making of self, thinking of self, egoistic.
3. proud, haughty, vain, arrogant

Declension

Masculine in-stem declension of अहंकारिन् (ahaṃkārin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अहंकारी ahaṃkārī	अहंकारिणौ / अहंकारिणा¹ ahaṃkāriṇau / ahaṃkāriṇā¹	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ
Vocative	अहंकारिन् ahaṃkārin	अहंकारिणौ / अहंकारिणा¹ ahaṃkāriṇau / ahaṃkāriṇā¹	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ
Accusative	अहंकारिणम् ahaṃkāriṇam	अहंकारिणौ / अहंकारिणा¹ ahaṃkāriṇau / ahaṃkāriṇā¹	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ
Instrumental	अहंकारिणा ahaṃkāriṇā	अहंकारिभ्याम् ahaṃkāribhyām	अहंकारिभिः ahaṃkāribhiḥ
Dative	अहंकारिणे ahaṃkāriṇe	अहंकारिभ्याम् ahaṃkāribhyām	अहंकारिभ्यः ahaṃkāribhyaḥ
Ablative	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ	अहंकारिभ्याम् ahaṃkāribhyām	अहंकारिभ्यः ahaṃkāribhyaḥ
Genitive	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ	अहंकारिणोः ahaṃkāriṇoḥ	अहंकारिणाम् ahaṃkāriṇām
Locative	अहंकारिणि ahaṃkāriṇi	अहंकारिणोः ahaṃkāriṇoḥ	अहंकारिषु ahaṃkāriṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of अहंकारिणी (ahaṃkāriṇī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अहंकारिणी ahaṃkāriṇī	अहंकारिण्यौ / अहंकारिणी¹ ahaṃkāriṇyau / ahaṃkāriṇī¹	अहंकारिण्यः / अहंकारिणीः¹ ahaṃkāriṇyaḥ / ahaṃkāriṇīḥ¹
Vocative	अहंकारिणि ahaṃkāriṇi	अहंकारिण्यौ / अहंकारिणी¹ ahaṃkāriṇyau / ahaṃkāriṇī¹	अहंकारिण्यः / अहंकारिणीः¹ ahaṃkāriṇyaḥ / ahaṃkāriṇīḥ¹
Accusative	अहंकारिणीम् ahaṃkāriṇīm	अहंकारिण्यौ / अहंकारिणी¹ ahaṃkāriṇyau / ahaṃkāriṇī¹	अहंकारिणीः ahaṃkāriṇīḥ
Instrumental	अहंकारिण्या ahaṃkāriṇyā	अहंकारिणीभ्याम् ahaṃkāriṇībhyām	अहंकारिणीभिः ahaṃkāriṇībhiḥ
Dative	अहंकारिण्यै ahaṃkāriṇyai	अहंकारिणीभ्याम् ahaṃkāriṇībhyām	अहंकारिणीभ्यः ahaṃkāriṇībhyaḥ
Ablative	अहंकारिण्याः / अहंकारिण्यै² ahaṃkāriṇyāḥ / ahaṃkāriṇyai²	अहंकारिणीभ्याम् ahaṃkāriṇībhyām	अहंकारिणीभ्यः ahaṃkāriṇībhyaḥ
Genitive	अहंकारिण्याः / अहंकारिण्यै² ahaṃkāriṇyāḥ / ahaṃkāriṇyai²	अहंकारिण्योः ahaṃkāriṇyoḥ	अहंकारिणीनाम् ahaṃkāriṇīnām
Locative	अहंकारिण्याम् ahaṃkāriṇyām	अहंकारिण्योः ahaṃkāriṇyoḥ	अहंकारिणीषु ahaṃkāriṇīṣu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter in-stem declension of अहंकारिन् (ahaṃkārin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अहंकारि ahaṃkāri	अहंकारिणी ahaṃkāriṇī	अहंकारीणि ahaṃkārīṇi
Vocative	अहंकारि / अहंकारिन् ahaṃkāri / ahaṃkārin	अहंकारिणी ahaṃkāriṇī	अहंकारीणि ahaṃkārīṇi
Accusative	अहंकारि ahaṃkāri	अहंकारिणी ahaṃkāriṇī	अहंकारीणि ahaṃkārīṇi
Instrumental	अहंकारिणा ahaṃkāriṇā	अहंकारिभ्याम् ahaṃkāribhyām	अहंकारिभिः ahaṃkāribhiḥ
Dative	अहंकारिणे ahaṃkāriṇe	अहंकारिभ्याम् ahaṃkāribhyām	अहंकारिभ्यः ahaṃkāribhyaḥ
Ablative	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ	अहंकारिभ्याम् ahaṃkāribhyām	अहंकारिभ्यः ahaṃkāribhyaḥ
Genitive	अहंकारिणः ahaṃkāriṇaḥ	अहंकारिणोः ahaṃkāriṇoḥ	अहंकारिणाम् ahaṃkāriṇām
Locative	अहंकारिणि ahaṃkāriṇi	अहंकारिणोः ahaṃkāriṇoḥ	अहंकारिषु ahaṃkāriṣu

Descendants

• → Hindi: अहंकारी (ahaṅkārī)