तनु

See also: तन, तनू, तन्, ताना, तीन, तान, and तानि

Sanskrit

Etymology 1

From Proto-Indo-Aryan *tánuṣ, from Proto-Indo-Iranian *tánuš, from Proto-Indo-European *ténh₂us (“thin”). Cognate with Latin tenuis, Ancient Greek τανύω (tanúō), Old English þynne (whence English thin).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /tɐ.nú/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈt̪ɐ.n̪u/

Adjective

तनु • (tanú)

1. thin, slender, attenuated, emaciated, small, little, minute, delicate, fine
2. (said of a speech or hymn) accomplished (in metre)

Declension

Masculine u-stem declension of तनु
Nom. sg.	तनुः (tanuḥ)
Gen. sg.	तनोः (tanoḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तनुः (tanuḥ)	तनू (tanū)	तनवः (tanavaḥ)
Vocative	तनो (tano)	तनू (tanū)	तनवः (tanavaḥ)
Accusative	तनुम् (tanum)	तनू (tanū)	तनून् (tanūn)
Instrumental	तनुना (tanunā)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभिः (tanubhiḥ)
Dative	तनवे (tanave)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभ्यः (tanubhyaḥ)
Ablative	तनोः (tanoḥ)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभ्यः (tanubhyaḥ)
Genitive	तनोः (tanoḥ)	तन्वोः (tanvoḥ)	तनूनाम् (tanūnām)
Locative	तनौ (tanau)	तन्वोः (tanvoḥ)	तनुषु (tanuṣu)

Feminine ī-stem declension of तनु
Nom. sg.	तन्वी (tanvī)
Gen. sg.	तन्व्याः (tanvyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तन्वी (tanvī)	तन्व्यौ (tanvyau)	तन्व्यः (tanvyaḥ)
Vocative	तन्वि (tanvi)	तन्व्यौ (tanvyau)	तन्व्यः (tanvyaḥ)
Accusative	तन्वीम् (tanvīm)	तन्व्यौ (tanvyau)	तन्वीः (tanvīḥ)
Instrumental	तन्व्या (tanvyā)	तन्वीभ्याम् (tanvībhyām)	तन्वीभिः (tanvībhiḥ)
Dative	तन्व्यै (tanvyai)	तन्वीभ्याम् (tanvībhyām)	तन्वीभ्यः (tanvībhyaḥ)
Ablative	तन्व्याः (tanvyāḥ)	तन्वीभ्याम् (tanvībhyām)	तन्वीभ्यः (tanvībhyaḥ)
Genitive	तन्व्याः (tanvyāḥ)	तन्व्योः (tanvyoḥ)	तन्वीनाम् (tanvīnām)
Locative	तन्व्याम् (tanvyām)	तन्व्योः (tanvyoḥ)	तन्वीषु (tanvīṣu)

Neuter u-stem declension of तनु
Nom. sg.	तनु (tanu)
Gen. sg.	तनुनः (tanunaḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तनु (tanu)	तनुनी (tanunī)	तनूनि (tanūni)
Vocative	तनु (tanu)	तनुनी (tanunī)	तनूनि (tanūni)
Accusative	तनु (tanu)	तनुनी (tanunī)	तनूनि (tanūni)
Instrumental	तनुना (tanunā)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभिः (tanubhiḥ)
Dative	तनुने (tanune)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभ्यः (tanubhyaḥ)
Ablative	तनुनः (tanunaḥ)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभ्यः (tanubhyaḥ)
Genitive	तनुनः (tanunaḥ)	तनुनोः (tanunoḥ)	तनूनाम् (tanūnām)
Locative	तनुनि (tanuni)	तनुनोः (tanunoḥ)	तनुषु (tanuṣu)

Etymology 2

Variety of तनू (tanū́), from Proto-Indo-European *tenuh₂- (“body”).

Noun

तनुस् • (tanús) stem, m or f

1. body, person, self

   दुष्टनु (duṣ-ṭanu) — having an ugly body

   प्रियतनु (priyá-tanu) — loving the body, loving life

2. (at the end of a compound) the body, person, self

   स्वका तनु (svakā tanu) — one's own person

   इयं तनुर् मम (iyaṃ tanur mama) — this my self. i.e. I myself here

   tanuṃ-√tyaj or tanuṃ-√hā — to give up one's life

Noun

तनु • (tanú) stem, m

1. form or manifestation
2. skin
3. = तनुगृह (tanu-gṛha)
6. (poetry) a metre of 4 24 syllables

Declension

Masculine u-stem declension of तनु
Nom. sg.	तनुः (tanuḥ)
Gen. sg.	तनोः (tanoḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तनुः (tanuḥ)	तनू (tanū)	तनवः (tanavaḥ)
Vocative	तनो (tano)	तनू (tanū)	तनवः (tanavaḥ)
Accusative	तनुम् (tanum)	तनू (tanū)	तनून् (tanūn)
Instrumental	तनुना (tanunā)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभिः (tanubhiḥ)
Dative	तनवे (tanave)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभ्यः (tanubhyaḥ)
Ablative	तनोः (tanoḥ)	तनुभ्याम् (tanubhyām)	तनुभ्यः (tanubhyaḥ)
Genitive	तनोः (tanoḥ)	तन्वोः (tanvoḥ)	तनूनाम् (tanūnām)
Locative	तनौ (tanau)	तन्वोः (tanvoḥ)	तनुषु (tanuṣu)

Proper noun

तनु • (tanú) m

1. name of a rishi with a very emaciated body
2. name of a wife of Krishna