पुष्प
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Contents
Hindi[edit]
Etymology[edit]
Sanskrit [Term?].
Noun[edit]
पुष्प • (puṣp) m
Synonyms[edit]
- फूल (phūl, “flower”)
Sanskrit[edit]
Etymology[edit]
From पुष् (puṣ)
Noun[edit]
पुष्प • (púṣpa) n
- flower, blossom
- the menstrual flux
- a particular disease of the eye, albugo
- a spot on the nails and teeth
- (drama) gallantry, politeness, declaration of love
- a kind of perfume
- blooming, expanding
Declension[edit]
| Neuter a-stem declension of पुष्प | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | पुष्पम् (puṣpam) | ||
| Gen. sg. | पुष्पस्य (puṣpasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | पुष्पम् (puṣpam) | पुष्पे (puṣpe) | पुष्पाणि (puṣpāṇi) |
| Vocative | पुष्प (puṣpa) | पुष्पे (puṣpe) | पुष्पाणि (puṣpāṇi) |
| Accusative | पुष्पम् (puṣpam) | पुष्पे (puṣpe) | पुष्पाणि (puṣpāṇi) |
| Instrumental | पुष्पेण (puṣpeṇa) | पुष्पाभ्याम् (puṣpābhyām) | पुष्पैः (puṣpaiḥ) |
| Dative | पुष्पा (puṣpā) | पुष्पाभ्याम् (puṣpābhyām) | पुष्पेभ्यः (puṣpebhyaḥ) |
| Ablative | पुष्पात् (puṣpāt) | पुष्पाभ्याम् (puṣpābhyām) | पुष्पेभ्यः (puṣpebhyaḥ) |
| Genitive | पुष्पस्य (puṣpasya) | पुष्पयोः (puṣpayoḥ) | पुष्पाणाम् (puṣpāṇām) |
| Locative | पुष्पे (puṣpe) | पुष्पयोः (puṣpayoḥ) | पुष्पेषु (puṣpeṣu) |
Descendants[edit]
References[edit]
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0639
