पृच्छा

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *pr̥śćaH, from Proto-Indo-Iranian *pr̥sćaH, from Proto-Indo-European *pr̥sḱeh₂, derived from the verb *pr̥sḱéti from the root *preḱ- (“to ask”). Cognate with Proto-Germanic *furskō (“question”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pr̩t.t͡ɕʰɑː/, [pr̩t̚.t͡ɕʰɑː]
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈpr̩t̪.t͡ɕʰɑː/, [ˈpr̩t̪̚.t͡ɕʰɑː]

Noun

पृच्छा • (pṛcchā) stem, f

1. question, inquiry
2. asking, question

Declension

Feminine ā-stem declension of पृच्छा (pṛcchā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पृच्छा pṛcchā	पृच्छे pṛcche	पृच्छाः pṛcchāḥ
Vocative	पृच्छे pṛcche	पृच्छे pṛcche	पृच्छाः pṛcchāḥ
Accusative	पृच्छाम् pṛcchām	पृच्छे pṛcche	पृच्छाः pṛcchāḥ
Instrumental	पृच्छया / पृच्छा¹ pṛcchayā / pṛcchā¹	पृच्छाभ्याम् pṛcchābhyām	पृच्छाभिः pṛcchābhiḥ
Dative	पृच्छायै pṛcchāyai	पृच्छाभ्याम् pṛcchābhyām	पृच्छाभ्यः pṛcchābhyaḥ
Ablative	पृच्छायाः / पृच्छायै² pṛcchāyāḥ / pṛcchāyai²	पृच्छाभ्याम् pṛcchābhyām	पृच्छाभ्यः pṛcchābhyaḥ
Genitive	पृच्छायाः / पृच्छायै² pṛcchāyāḥ / pṛcchāyai²	पृच्छयोः pṛcchayoḥ	पृच्छानाम् pṛcchānām
Locative	पृच्छायाम् pṛcchāyām	पृच्छयोः pṛcchayoḥ	पृच्छासु pṛcchāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Descendants

• Pali: pucchā