भान्जा

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Nepali[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

भान्जा (bhānjām

  1. sister's son; nephew
    Synonym: भानिज (bhānij)

Declension[edit]

Declension of भान्जा
Singular Plural
nominative भान्जा [bʱänd͡zä] भान्जाहरू [bʱänd͡zä̤ːɾu]
accusative भान्जालाई [bʱänd͡zäläi] भान्जाहरूलाई [bʱänd͡zä̤ːɾuläi]
instrumental/ergative भान्जाले [bʱänd͡zäle] भान्जाहरूले [bʱänd͡zä̤ːɾule]
dative भान्जालाई [bʱänd͡zäläi] भान्जाहरूलाई [bʱänd͡zä̤ːɾuläi]
ablative भान्जाबाट [bʱänd͡zäbäʈʌ] भान्जाहरूबाट [bʱänd͡zä̤ːɾubäʈʌ]
genitive भान्जाको [bʱänd͡zäko] भान्जाहरूको [bʱänd͡zä̤ːɾuko]
locative भान्जामा [bʱänd͡zämä] भान्जाहरूमा [bʱänd͡zä̤ːɾumä]
Notes:
  • -को (-ko) becomes:
    • -का (-kā) when followed by a plural noun.
    • -की (-kī) when followed by a feminine noun.

Further reading[edit]

  • भान्जा”, in नेपाली बृहत् शब्दकोश (nepālī br̥hat śabdakoś) [Comprehensive Nepali Dictionary]‎[1], Kathmandu: Nepal Academy, 2018
  • Schmidt, Ruth L. (1993) “भान्जा”, in A Practical Dictionary of Modern Nepali, Ratna Sagar