मरुत्
Sanskrit
Noun
मरुत् • (marút) m
Declension
| Consonantal stem declension of मरुत् | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मरुत् (marut) | ||
| Gen. sg. | मरुतस् (marutas) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मरुत् (marut) | मरुतौ (marutau) | मरुतस् (marutas) |
| Vocative | मरुत् (marut) | मरुतौ (marutau) | मरुतस् (marutas) |
| Accusative | मरुतम् (marutam) | मरुतौ (marutau) | मरुतस् (marutas) |
| Instrumental | मरुता (marutā) | मरुद्भ्याम् (marudbhyām) | मरुद्भिस् (marudbhis) |
| Dative | मरुते (marute) | मरुद्भ्याम् (marudbhyām) | मरुद्भ्यस् (marudbhyas) |
| Ablative | मरुतस् (marutas) | मरुद्भ्याम् (marudbhyām) | मरुद्भ्यस् (marudbhyas) |
| Genitive | मरुतस् (marutas) | मरुतोस् (marutos) | मरुताम् (marutām) |
| Locative | मरुति (maruti) | मरुतोस् (marutos) | मरुत्सु (marutsu) |