मूढ
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Sanskrit[edit]
Adjective[edit]
मूढ • (mūḍha)
- ignorant, stupid, dull, foolish, simple
- bewildered, perplexed, confused, at a loss or uncertain about
Noun[edit]
मूढ • (mūḍha) m
Declension[edit]
| Masculine a-stem declension of मूढ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मूढः (mūḍhaḥ) | ||
| Gen. sg. | मूढस्य (mūḍhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मूढः (mūḍhaḥ) | मूढौ (mūḍhau) | मूढाः (mūḍhāḥ) |
| Vocative | मूढ (mūḍha) | मूढौ (mūḍhau) | मूढाः (mūḍhāḥ) |
| Accusative | मूढम् (mūḍham) | मूढौ (mūḍhau) | मूढान् (mūḍhān) |
| Instrumental | मूढेन (mūḍhena) | मूढाभ्याम् (mūḍhābhyām) | मूढैः (mūḍhaiḥ) |
| Dative | मूढाय (mūḍhāya) | मूढाभ्याम् (mūḍhābhyām) | मूढेभ्यः (mūḍhebhyaḥ) |
| Ablative | मूढात् (mūḍhāt) | मूढाभ्याम् (mūḍhābhyām) | मूढेभ्यः (mūḍhebhyaḥ) |
| Genitive | मूढस्य (mūḍhasya) | मूढयोः (mūḍhayoḥ) | मूढानाम् (mūḍhānām) |
| Locative | मूढे (mūḍhe) | मूढयोः (mūḍhayoḥ) | मूढेषु (mūḍheṣu) |
