रिक्षा

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *rik- (“nit”). Cognate with Persian رشک (rišk), Latin ricinus.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɾik.ʂɑː/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɾik.ʂɑː/

Noun

रिक्षा • (rikṣā) stem, f

1. a nit (the egg of a louse)

Declension

Feminine ā-stem declension of रिक्षा
Nom. sg.	रिक्षा (rikṣā)
Gen. sg.	रिक्षायाः (rikṣāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रिक्षा (rikṣā)	रिक्षे (rikṣe)	रिक्षाः (rikṣāḥ)
Vocative	रिक्षे (rikṣe)	रिक्षे (rikṣe)	रिक्षाः (rikṣāḥ)
Accusative	रिक्षाम् (rikṣām)	रिक्षे (rikṣe)	रिक्षाः (rikṣāḥ)
Instrumental	रिक्षया (rikṣayā)	रिक्षाभ्याम् (rikṣābhyām)	रिक्षाभिः (rikṣābhiḥ)
Dative	रिक्षायै (rikṣāyai)	रिक्षाभ्याम् (rikṣābhyām)	रिक्षाभ्यः (rikṣābhyaḥ)
Ablative	रिक्षायाः (rikṣāyāḥ)	रिक्षाभ्याम् (rikṣābhyām)	रिक्षाभ्यः (rikṣābhyaḥ)
Genitive	रिक्षायाः (rikṣāyāḥ)	रिक्षयोः (rikṣayoḥ)	रिक्षानाम् (rikṣānām)
Locative	रिक्षायाम् (rikṣāyām)	रिक्षयोः (rikṣayoḥ)	रिक्षासु (rikṣāsu)

Descendants

• Assamese: লেখি (lekhi)
• Bengali: নিকী (niki) (possibly)
• Gujarati: લીખ (līkh)
• Hindi: लीख (līkh)
• Marathi: लीख (līkh)

References

• Monier Williams (1899) “रिक्षा”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 880.