Jump to content

समीर

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit समीर (samīra).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

समीर (samīrm (Urdu spelling سمیر)

  1. breeze, gust
    Synonyms: वायु (vāyu), हवा (havā)
    मृदु समीरmŕdu samīra gentle breeze

Declension

[edit]
Declension of समीर (masc cons-stem)
singular plural
direct समीर
samīr
समीर
samīr
oblique समीर
samīr
समीरों
samīrõ
vocative समीर
samīr
समीरो
samīro

Proper noun

[edit]

समीर (samīrm (Urdu spelling سمیر)

  1. a male given name, Sameer or Samir, from Sanskrit

Declension

[edit]
Declension of समीर (masc cons-stem)
singular plural
direct समीर
samīr
समीर
samīr
oblique समीर
samīr
समीरों
samīrõ
vocative समीर
samīr
समीरो
samīro

Further reading

[edit]

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

From सम्- (sam-, together, whole) + ईर (īra, air, breeze, wind).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

समीर (samīra) stemm

  1. breeze, wind
    Synonyms: वायु (vāyu), वात (vāta)

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of समीर
singular dual plural
nominative समीरः (samīraḥ) समीरौ (samīrau) समीराः (samīrāḥ)
accusative समीरम् (samīram) समीरौ (samīrau) समीरान् (samīrān)
instrumental समीरेन (samīrena) समीराभ्याम् (samīrābhyām) समीरैः (samīraiḥ)
dative समीराय (samīrāya) समीराभ्याम् (samīrābhyām) समीरेभ्यः (samīrebhyaḥ)
ablative समीरात् (samīrāt) समीराभ्याम् (samīrābhyām) समीरेभ्यः (samīrebhyaḥ)
genitive समीरस्य (samīrasya) समीरयोः (samīrayoḥ) समीरानाम् (samīrānām)
locative समीरे (samīre) समीरयोः (samīrayoḥ) समीरेषु (samīreṣu)
vocative समीर (samīra) समीरौ (samīrau) समीराः (samīrāḥ)

Proper noun

[edit]

समीर (samīra) stemm

  1. Vāyu, the wind (deity)
  2. A male given name, sometimes anglicized into Sameer