सस्य

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *sasyás (“corn, herb, fruit, plant”), from Proto-Indo-European *(s)h₁es- (“harvest, crop, fruit”), from the root *seh₁- (“to sow”). Cognate with Avestan 𐬵𐬀𐬵𐬌𐬌𐬀 (hahiia), Proto-Celtic *sasyos (“barley”), Latin sēmen (“seed”), English seed, sow.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sɐs.jɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈs̪ɐs̪.jɐ/

Noun

सस्य • (sasyá) stem, n

1. corn, grain, fruit, crop of corn
   • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda

Declension

Neuter a-stem declension of सस्य (sasyá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सस्यम् sasyám	सस्ये sasyé	सस्यानि / सस्या¹ sasyā́ni / sasyā́¹
Vocative	सस्य sásya	सस्ये sásye	सस्यानि / सस्या¹ sásyāni / sásyā¹
Accusative	सस्यम् sasyám	सस्ये sasyé	सस्यानि / सस्या¹ sasyā́ni / sasyā́¹
Instrumental	सस्येन sasyéna	सस्याभ्याम् sasyā́bhyām	सस्यैः / सस्येभिः¹ sasyaíḥ / sasyébhiḥ¹
Dative	सस्याय sasyā́ya	सस्याभ्याम् sasyā́bhyām	सस्येभ्यः sasyébhyaḥ
Ablative	सस्यात् sasyā́t	सस्याभ्याम् sasyā́bhyām	सस्येभ्यः sasyébhyaḥ
Genitive	सस्यस्य sasyásya	सस्ययोः sasyáyoḥ	सस्यानाम् sasyā́nām
Locative	सस्ये sasyé	सस्ययोः sasyáyoḥ	सस्येषु sasyéṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Pali: sassa
• → Kannada: ಸಸ್ಯ (sasya)
• → Telugu: సస్యము (sasyamu)