साम्य

See also: समय and सौम्य

Hindi

Etymology

From Sanskrit साम्य (sāmya).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /sɑːm.jᵊ/, [sä̃ːm.jᵊ]

Noun

साम्य • (sāmya) m

1. equality, egalitarianism

   Synonym: समानता (samāntā)

Derived terms

• असाम्य (asāmya)
• साम्यता (sāmyatā)
• साम्यवाद (sāmyavād)
• साम्यवादी (sāmyavādī)

 

---

Sanskrit

Etymology

Ultimately Proto-Indo-European *somHós (“same”) (root *sem(H)- (“whole; one, single; together”)) + *-yos.

Noun

साम्य • (sāmya) n

1. equality, evenness, equilibrium, equipoise, equal or normal state
2. likeness, sameness, identity with
3. equality of rank or position
4. homogeneousness (of sounds)
5. measure, time
6. equability towards (+locative or prati), impartiality, indifference
7. justice

Declension

Neuter a-stem declension of साम्य
Nom. sg.	साम्यम् (sāmyam)
Gen. sg.	साम्यस्य (sāmyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	साम्यम् (sāmyam)	साम्ये (sāmye)	साम्यानि (sāmyāni)
Vocative	साम्य (sāmya)	साम्ये (sāmye)	साम्यानि (sāmyāni)
Accusative	साम्यम् (sāmyam)	साम्ये (sāmye)	साम्यानि (sāmyāni)
Instrumental	साम्येन (sāmyena)	साम्याभ्याम् (sāmyābhyām)	साम्यैः (sāmyaiḥ)
Dative	साम्याय (sāmyāya)	साम्याभ्याम् (sāmyābhyām)	साम्येभ्यः (sāmyebhyaḥ)
Ablative	साम्यात् (sāmyāt)	साम्याभ्याम् (sāmyābhyām)	साम्येभ्यः (sāmyebhyaḥ)
Genitive	साम्यस्य (sāmyasya)	साम्ययोः (sāmyayoḥ)	साम्यानाम् (sāmyānām)
Locative	साम्ये (sāmye)	साम्ययोः (sāmyayoḥ)	साम्येषु (sāmyeṣu)