सिद्धार्थ

Sanskrit

Etymology

सिद्ध (siddha, “to establish, to prove”) +‎ अर्थ (artha, “looking”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sid.dʱɑːɾ.tʰɐ/, [sid̚.dʱɑːɾ.tʰɐ]
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /s̪id̪ˈd̪ʱɑːɾ.t̪ʰɐ/, [s̪id̪̚ˈd̪ʱɑːɾ.t̪ʰɐ]

Proper noun

सिद्धार्थ • (siddhārtha) stem, m

1. a male given name, equivalent to English Siddhartha, famously held by:
   1. Gautama Buddha, founder of Buddhism

Declension

Masculine a-stem declension of सिद्धार्थ
Nom. sg.	सिद्धार्थः (siddhārthaḥ)
Gen. sg.	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सिद्धार्थः (siddhārthaḥ)	सिद्धार्थौ (siddhārthau)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Vocative	सिद्धार्थ (siddhārtha)	सिद्धार्थौ (siddhārthau)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Accusative	सिद्धार्थम् (siddhārtham)	सिद्धार्थौ (siddhārthau)	सिद्धार्थान् (siddhārthān)
Instrumental	सिद्धार्थेन (siddhārthena)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थैः (siddhārthaiḥ)
Dative	सिद्धार्थाय (siddhārthāya)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Ablative	सिद्धार्थात् (siddhārthāt)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Genitive	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थानाम् (siddhārthānām)
Locative	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थेषु (siddhārtheṣu)

Adjective

सिद्धार्थ • (siddhārtha) stem

1. reached a goal, accomplished an aim; successful
   • c. 400 BCE, Mahābhārata 2.42.51:

     साम्राज्यं समनुप्राप्ताः पुत्रास्ते ऽद्य पितृष्वसः ।
     सिद्धार्था वसुमन्तश्च सा त्वं प्रीतिम अवाप्नुहि॥

     sāmrājyaṃ samanuprāptāḥ putrāste ʼdya pitṛṣvasaḥ.
     siddhārthā vasumantaśca sā tvaṃ prītima avāpnuhi.

2. efficacious; leading to a goal
   • c. 500 BCE – 100 BCE, Rāmāyaṇa

Declension

Masculine a-stem declension of सिद्धार्थ
Nom. sg.	सिद्धार्थः (siddhārthaḥ)
Gen. sg.	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सिद्धार्थः (siddhārthaḥ)	सिद्धार्थौ (siddhārthau)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Vocative	सिद्धार्थ (siddhārtha)	सिद्धार्थौ (siddhārthau)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Accusative	सिद्धार्थम् (siddhārtham)	सिद्धार्थौ (siddhārthau)	सिद्धार्थान् (siddhārthān)
Instrumental	सिद्धार्थेन (siddhārthena)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थैः (siddhārthaiḥ)
Dative	सिद्धार्थाय (siddhārthāya)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Ablative	सिद्धार्थात् (siddhārthāt)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Genitive	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थानाम् (siddhārthānām)
Locative	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थेषु (siddhārtheṣu)

Feminine ā-stem declension of सिद्धार्थ
Nom. sg.	सिद्धार्था (siddhārthā)
Gen. sg.	सिद्धार्थायाः (siddhārthāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सिद्धार्था (siddhārthā)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Vocative	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Accusative	सिद्धार्थाम् (siddhārthām)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थाः (siddhārthāḥ)
Instrumental	सिद्धार्थया (siddhārthayā)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थाभिः (siddhārthābhiḥ)
Dative	सिद्धार्थायै (siddhārthāyai)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थाभ्यः (siddhārthābhyaḥ)
Ablative	सिद्धार्थायाः (siddhārthāyāḥ)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थाभ्यः (siddhārthābhyaḥ)
Genitive	सिद्धार्थायाः (siddhārthāyāḥ)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थानाम् (siddhārthānām)
Locative	सिद्धार्थायाम् (siddhārthāyām)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थासु (siddhārthāsu)

Neuter a-stem declension of सिद्धार्थ
Nom. sg.	सिद्धार्थम् (siddhārtham)
Gen. sg.	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सिद्धार्थम् (siddhārtham)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थानि (siddhārthāni)
Vocative	सिद्धार्थ (siddhārtha)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थानि (siddhārthāni)
Accusative	सिद्धार्थम् (siddhārtham)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थानि (siddhārthāni)
Instrumental	सिद्धार्थेन (siddhārthena)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थैः (siddhārthaiḥ)
Dative	सिद्धार्थाय (siddhārthāya)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Ablative	सिद्धार्थात् (siddhārthāt)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Genitive	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थानाम् (siddhārthānām)
Locative	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थेषु (siddhārtheṣu)

Noun

सिद्धार्थ • (siddhārtha) stem, n

1. (vastu) a building with two halls (one to the west, and one to the south)

Declension

Neuter a-stem declension of सिद्धार्थ
Nom. sg.	सिद्धार्थम् (siddhārtham)
Gen. sg.	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सिद्धार्थम् (siddhārtham)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थानि (siddhārthāni)
Vocative	सिद्धार्थ (siddhārtha)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थानि (siddhārthāni)
Accusative	सिद्धार्थम् (siddhārtham)	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थानि (siddhārthāni)
Instrumental	सिद्धार्थेन (siddhārthena)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थैः (siddhārthaiḥ)
Dative	सिद्धार्थाय (siddhārthāya)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Ablative	सिद्धार्थात् (siddhārthāt)	सिद्धार्थाभ्याम् (siddhārthābhyām)	सिद्धार्थेभ्यः (siddhārthebhyaḥ)
Genitive	सिद्धार्थस्य (siddhārthasya)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थानाम् (siddhārthānām)
Locative	सिद्धार्थे (siddhārthe)	सिद्धार्थयोः (siddhārthayoḥ)	सिद्धार्थेषु (siddhārtheṣu)

References

• Monier Williams (1899) “सिद्धार्थ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1216.