सुरा

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

सुरा f

  1. Devanagari script form of surā (“a class of liquor”)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-Iranian *súraH (liquor). Cognate with Avestan 𐬵𐬎𐬭𐬁 (hurā), Middle Persian [script needed] (hwl /⁠hur⁠/).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

सुरा (súrā) stemf

  1. wine, spirituous liquor
    Synonyms: मदिरा (madirā), हाला (hālā)
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 10.107.9:
      भोजा जिग्युः सुरभिं योनिमग्रे भोजा जिग्युर्वध्वं या सुवासाः।
      भोजा जिग्युरन्तःपेयं सुराया भोजा जिग्युर्ये अहूताः प्रयन्ति॥
      bhojā jigyuḥ surabhiṃ yonimagre bhojā jigyurvadhvaṃ yā suvāsāḥ.
      bhojā jigyurantaḥpeyaṃ surāyā bhojā jigyurye ahūtāḥ prayanti.
      First have the liberal gained a fragrant dwelling, and got themselves a bride in fair apparel.
      The liberal have obtained their draught of liquor, and conquered those who, unprovoked, assailed them.

Declension

[edit]
Feminine ā-stem declension of सुरा (súrā)
Singular Dual Plural
Nominative सुरा
súrā
सुरे
súre
सुराः
súrāḥ
Vocative सुरे
súre
सुरे
súre
सुराः
súrāḥ
Accusative सुराम्
súrām
सुरे
súre
सुराः
súrāḥ
Instrumental सुरया / सुरा¹
súrayā / súrā¹
सुराभ्याम्
súrābhyām
सुराभिः
súrābhiḥ
Dative सुरायै
súrāyai
सुराभ्याम्
súrābhyām
सुराभ्यः
súrābhyaḥ
Ablative सुरायाः / सुरायै²
súrāyāḥ / súrāyai²
सुराभ्याम्
súrābhyām
सुराभ्यः
súrābhyaḥ
Genitive सुरायाः / सुरायै²
súrāyāḥ / súrāyai²
सुरयोः
súrayoḥ
सुराणाम्
súrāṇām
Locative सुरायाम्
súrāyām
सुरयोः
súrayoḥ
सुरासु
súrāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas

Descendants

[edit]