स्वरति

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• স্বৰতি (Assamese script)
• ᬲ᭄ᬯᬭᬢᬶ (Balinese script)
• স্বরতি (Bengali script)
• 𑰭𑰿𑰪𑰨𑰝𑰰 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑁆𑀯𑀭𑀢𑀺 (Brahmi script)
• သွရတိ (Burmese script)
• સ્વરતિ (Gujarati script)
• ਸ੍ਵਰਤਿ (Gurmukhi script)
• 𑌸𑍍𑌵𑌰𑌤𑌿 (Grantha script)
• ꦱ꧀ꦮꦫꦠꦶ (Javanese script)
• 𑂮𑂹𑂫𑂩𑂞𑂱 (Kaithi script)
• ಸ್ವರತಿ (Kannada script)
• ស្វរតិ (Khmer script)
• ສ຺ວຣຕິ (Lao script)
• സ്വരതി (Malayalam script)
• ᠰᠣᠸᠠᡵᠠᢠᡳ (Manchu script)
• 𑘭𑘿𑘪𑘨𑘝𑘱 (Modi script)
• ᠰᢦᠷᠠᢐᠢ (Mongolian script)
• 𑧍𑧠𑧊𑧈𑦽𑧒 (Nandinagari script)
• 𑐳𑑂𑐰𑐬𑐟𑐶 (Newa script)
• ସ୍ଵରତି (Odia script)
• ꢱ꣄ꢮꢬꢡꢶ (Saurashtra script)
• 𑆱𑇀𑆮𑆫𑆠𑆴 (Sharada script)
• 𑖭𑖿𑖪𑖨𑖝𑖰 (Siddham script)
• ස‍්වරති (Sinhalese script)
• 𑪁 𑪙𑩾𑩼𑩫𑩑 (Soyombo script)
• 𑚨𑚶𑚦𑚤𑚙𑚮 (Takri script)
• ஸ்வரதி (Tamil script)
• స్వరతి (Telugu script)
• สฺวรติ (Thai script)
• སྭ་ར་ཏི (Tibetan script)
• 𑒮𑓂𑒫𑒩𑒞𑒱 (Tirhuta script)
• 𑨰𑩇𑨭𑨫𑨙𑨁 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *swárati, from Proto-Indo-Iranian *swárati, from Proto-Indo-European *swer- (“to resound; ringing, whistling, to speak loudly, to swear”). Cognate with English swear, German schwören, Russian свара (svara).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sʋɐ́.ɾɐ.ti/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈs̪ʋɐ.ɾɐ.t̪i/

Verb

स्वरति • (svárati) third-singular indicative (class 1, type P, present, root स्वर्)

1. to sing
2. to make or utter a sound
3. to resound
4. to praise
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 9.67.9:

     हि॒न्वन्ति॒ सूर॒मुस्र॑य॒: पव॑मानं मधु॒श्चुत॑म्। अ॒भि गि॒रा सम॑स्वरन्॥

     hinvánti sū́ramúsraya: pávamānaṃ madhuścútam. abhí girā́ sámasvaran.

     The fingers express the purified honey-dropping heroic Soma; (the worshippers) hail him with praise.

Conjugation

Present: स्वरति (svárati), स्वरते (svárate)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	स्वरति svárati	स्वरतः svárataḥ	स्वरन्ति sváranti	स्वरते svárate	स्वरेते svárete	स्वरन्ते svárante
Second	स्वरसि svárasi	स्वरथः svárathaḥ	स्वरथ sváratha	स्वरसे svárase	स्वरेथे svárethe	स्वरध्वे sváradhve
First	स्वरामि svárāmi	स्वरावः svárāvaḥ	स्वरामः / स्वरामसि¹ svárāmaḥ / svárāmasi¹	स्वरे sváre	स्वरावहे svárāvahe	स्वरामहे svárāmahe
Imperative
Third	स्वरतु sváratu	स्वरताम् sváratām	स्वरन्तु svárantu	स्वरताम् sváratām	स्वरेताम् sváretām	स्वरन्ताम् svárantām
Second	स्वर svára	स्वरतम् sváratam	स्वरत svárata	स्वरस्व svárasva	स्वरेथाम् svárethām	स्वरध्वम् sváradhvam
First	स्वराणि svárāṇi	स्वराव svárāva	स्वराम svárāma	स्वरै svárai	स्वरावहै svárāvahai	स्वरामहै svárāmahai
Optative/Potential
Third	स्वरेत् sváret	स्वरेताम् sváretām	स्वरेयुः sváreyuḥ	स्वरेत sváreta	स्वरेयाताम् sváreyātām	स्वरेरन् sváreran
Second	स्वरेः sváreḥ	स्वरेतम् sváretam	स्वरेत sváreta	स्वरेथाः svárethāḥ	स्वरेयाथाम् sváreyāthām	स्वरेध्वम् sváredhvam
First	स्वरेयम् sváreyam	स्वरेव sváreva	स्वरेम svárema	स्वरेय sváreya	स्वरेवहि svárevahi	स्वरेमहि sváremahi
Subjunctive
Third	स्वराति / स्वरात् svárāti / svárāt	स्वरातः svárātaḥ	स्वरान् svárān	स्वराते / स्वरातै svárāte / svárātai	स्वरैते sváraite	स्वरन्त / स्वरान्तै sváranta / svárāntai
Second	स्वरासि / स्वराः svárāsi / svárāḥ	स्वराथः svárāthaḥ	स्वराथ svárātha	स्वरासे / स्वरासै svárāse / svárāsai	स्वरैथे sváraithe	स्वराध्वै svárādhvai
First	स्वराणि svárāṇi	स्वराव svárāva	स्वराम svárāma	स्वरै svárai	स्वरावहै svárāvahai	स्वरामहै svárāmahai
Participles
	स्वरत् svárat			स्वरमाण sváramāṇa
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Vedic

Imperfect: अस्वरत् (ásvarat), अस्वरत (ásvarata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अस्वरत् ásvarat	अस्वरताम् ásvaratām	अस्वरन् ásvaran	अस्वरत ásvarata	अस्वरेताम् ásvaretām	अस्वरन्त ásvaranta
Second	अस्वरः ásvaraḥ	अस्वरतम् ásvaratam	अस्वरत ásvarata	अस्वरथाः ásvarathāḥ	अस्वरेथाम् ásvarethām	अस्वरध्वम् ásvaradhvam
First	अस्वरम् ásvaram	अस्वराव ásvarāva	अस्वराम ásvarāma	अस्वरे ásvare	अस्वरावहि ásvarāvahi	अस्वरामहि ásvarāmahi

References

• Monier Williams (1899) “स्वृ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1285, column 1.