हय

See also: ह्य, होय, and हाय

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *źʰáyas, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰáyas, from Proto-Indo-European *ǵʰéyos (“horse”). Cognate with Old Armenian ձի (ji, “horse”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦɐ́.jɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɦɐ.jɐ/

Noun

हय • (háya) stem, m

1. a horse

   Synonym: अश्व (áśva)

Declension

Masculine a-stem declension of हय (háya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हयः háyaḥ	हयौ / हया¹ háyau / háyā¹	हयाः / हयासः¹ háyāḥ / háyāsaḥ¹
Vocative	हय háya	हयौ / हया¹ háyau / háyā¹	हयाः / हयासः¹ háyāḥ / háyāsaḥ¹
Accusative	हयम् háyam	हयौ / हया¹ háyau / háyā¹	हयान् háyān
Instrumental	हयेन háyena	हयाभ्याम् háyābhyām	हयैः / हयेभिः¹ háyaiḥ / háyebhiḥ¹
Dative	हयाय háyāya	हयाभ्याम् háyābhyām	हयेभ्यः háyebhyaḥ
Ablative	हयात् háyāt	हयाभ्याम् háyābhyām	हयेभ्यः háyebhyaḥ
Genitive	हयस्य háyasya	हययोः háyayoḥ	हयानाम् háyānām
Locative	हये háye	हययोः háyayoḥ	हयेषु háyeṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• हयग्रीव (hayagrīva, “horse necked”)

Descendants

• → Telugu: హయము (hayamu)