ਕਬੂਤਰ

Punjabi

Etymology

Borrowed from Persian کبوتر (kabutar).

Noun

ਕਬੂਤਰ • (kabūtar) m

1. pigeon

Declension

Declension of ਕਬੂਤਰ
dir. sg.	ਕਬੂਤਰ (kabūtar)
dir. pl.	ਕਬੂਤਰ (kabūtar)
	singular	plural
direct	ਕਬੂਤਰ (kabūtar)	ਕਬੂਤਰ (kabūtar)
oblique	ਕਬੂਤਰ (kabūtar)	ਕਬੂਤਰਾਂ (kabūtrā̃)
vocative	ਕਬੂਤਰਾ (kabūtrā)	ਕਬੂਤਰੋ (kabūtro)
ablative	ਕਬੂਤਰੋਂ (kabūtrõ)	—
locative	ਕਬੂਤਰੇ (kabūtre)	ਕਬੂਤਰੀਂ (kabūtrī̃)
instrumental	ਕਬੂਤਰੇ (kabūtre)	ਕਬੂਤਰੀਂ (kabūtrī̃)

References

• Singh, Bhai Maya (1895) “ਕਬੂਤਰ”, in The Panjabi Dictionary, Lahore: Munshi Gulab Singh and Sons.