எருசலேம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɛɾʊt͡ɕɐleːm/, [ɛɾʊsɐleːm]

Proper noun[edit]

எருசலேம் (erucalēm)

  1. Jerusalem (a city in Israel; city in Palestine)
    எருசலேமை நேசிக்கிற நீங்களெல்லாரும் அவளோடேகூடச் சந்தோஷப்பட்டு...
    erucalēmai nēcikkiṟa nīṅkaḷellārum avaḷōṭēkūṭac cantōṣappaṭṭu...
    Rejoice ye with Jerusalem, and be glad with her...
    (ஏசா 66:10)

Declension[edit]

m-stem declension of எருசலேம் (erucalēm) (singular only)
Singular Plural
Nominative எருசலேம்
erucalēm
-
Vocative எருசலேமே
erucalēmē
-
Accusative எருசலேத்தை
erucalēttai
-
Dative எருசலேத்துக்கு
erucalēttukku
-
Genitive எருசலேத்துடைய
erucalēttuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative எருசலேம்
erucalēm
-
Vocative எருசலேமே
erucalēmē
-
Accusative எருசலேத்தை
erucalēttai
-
Dative எருசலேத்துக்கு
erucalēttukku
-
Benefactive எருசலேத்துக்காக
erucalēttukkāka
-
Genitive 1 எருசலேத்துடைய
erucalēttuṭaiya
-
Genitive 2 எருசலேத்தின்
erucalēttiṉ
-
Locative 1 எருசலேத்தில்
erucalēttil
-
Locative 2 எருசலேத்திடம்
erucalēttiṭam
-
Sociative 1 எருசலேத்தோடு
erucalēttōṭu
-
Sociative 2 எருசலேத்துடன்
erucalēttuṭaṉ
-
Instrumental எருசலேத்தால்
erucalēttāl
-
Ablative எருசலேத்திலிருந்து
erucalēttiliruntu
-