ஒப்பு
Tamil
[edit]Etymology
[edit]Verbal noun formed from ஒ (o) + -ப்பு (-ppu). Cognate to Telugu ఒప్పు (oppu), Kannada ಒಪ್ಪು (oppu), and Malayalam ഒപ്പു (oppu).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ஒப்பு • (oppu)
- likeness, similarity, resemblance
- Synonym: போலுகை (pōlukai)
- beauty, loveliness, grace
- Synonym: அழகு (aḻaku)
- attention, alertness
- Synonym: கவனம் (kavaṉam)
- uniformity, oneness, consonance
- that which is fitting, proper
- Synonym: ஏற்புடையது (ēṟpuṭaiyatu)
- analogy
- Synonym: உவமையளவை (uvamaiyaḷavai)
- consent, approval
- Synonym: உடன்பாடு (uṭaṉpāṭu)
- short for ஒப்பாரி (oppāri)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ஒப்பு oppu |
ஒப்புகள் oppukaḷ |
| vocative | ஒப்பே oppē |
ஒப்புகளே oppukaḷē |
| accusative | ஒப்பை oppai |
ஒப்புகளை oppukaḷai |
| dative | ஒப்புக்கு oppukku |
ஒப்புகளுக்கு oppukaḷukku |
| benefactive | ஒப்புக்காக oppukkāka |
ஒப்புகளுக்காக oppukaḷukkāka |
| genitive 1 | ஒப்புடைய oppuṭaiya |
ஒப்புகளுடைய oppukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | ஒப்பின் oppiṉ |
ஒப்புகளின் oppukaḷiṉ |
| locative 1 | ஒப்பில் oppil |
ஒப்புகளில் oppukaḷil |
| locative 2 | ஒப்பிடம் oppiṭam |
ஒப்புகளிடம் oppukaḷiṭam |
| sociative 1 | ஒப்போடு oppōṭu |
ஒப்புகளோடு oppukaḷōṭu |
| sociative 2 | ஒப்புடன் oppuṭaṉ |
ஒப்புகளுடன் oppukaḷuṭaṉ |
| instrumental | ஒப்பால் oppāl |
ஒப்புகளால் oppukaḷāl |
| ablative | ஒப்பிலிருந்து oppiliruntu |
ஒப்புகளிலிருந்து oppukaḷiliruntu |
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]- → Sinhalese: ඔප්පුව (oppuwa)
Verb
[edit]ஒப்பு • (oppu)
Conjugation
[edit]Conjugation of ஒப்பு (oppu)
References
[edit]- University of Madras (1924–1936), “ஒப்பு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press