கோணு

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /koːɳʊ/, [koːɳɯ]

Verb

கோணு • (kōṇu)

1. to deviate
2. to be bent

Conjugation

Conjugation of கோணு (kōṇu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கோணுகிறேன் kōṇukiṟēṉ	கோணுகிறாய் kōṇukiṟāy	கோணுகிறான் kōṇukiṟāṉ	கோணுகிறாள் kōṇukiṟāḷ	கோணுகிறார் kōṇukiṟār	கோணுகிறது kōṇukiṟatu
past	கோணினேன் kōṇiṉēṉ	கோணினாய் kōṇiṉāy	கோணினான் kōṇiṉāṉ	கோணினாள் kōṇiṉāḷ	கோணினார் kōṇiṉār	கோணினது kōṇiṉatu
future	கோணுவேன் kōṇuvēṉ	கோணுவாய் kōṇuvāy	கோணுவான் kōṇuvāṉ	கோணுவாள் kōṇuvāḷ	கோணுவார் kōṇuvār	கோணும் kōṇum
future negative	கோணமாட்டேன் kōṇamāṭṭēṉ	கோணமாட்டாய் kōṇamāṭṭāy	கோணமாட்டான் kōṇamāṭṭāṉ	கோணமாட்டாள் kōṇamāṭṭāḷ	கோணமாட்டார் kōṇamāṭṭār	கோணாது kōṇātu
negative	கோணவில்லை kōṇavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கோணுகிறோம் kōṇukiṟōm	கோணுகிறீர்கள் kōṇukiṟīrkaḷ	கோணுகிறார்கள் kōṇukiṟārkaḷ		கோணுகின்றன kōṇukiṉṟaṉa
past	கோணினோம் kōṇiṉōm	கோணினீர்கள் kōṇiṉīrkaḷ	கோணினார்கள் kōṇiṉārkaḷ		கோணினன kōṇiṉaṉa
future	கோணுவோம் kōṇuvōm	கோணுவீர்கள் kōṇuvīrkaḷ	கோணுவார்கள் kōṇuvārkaḷ		கோணுவன kōṇuvaṉa
future negative	கோணமாட்டோம் kōṇamāṭṭōm	கோணமாட்டீர்கள் kōṇamāṭṭīrkaḷ	கோணமாட்டார்கள் kōṇamāṭṭārkaḷ		கோணா kōṇā
negative	கோணவில்லை kōṇavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	கோணு kōṇu			கோணுங்கள் kōṇuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	கோணாதே kōṇātē			கோணாதீர்கள் kōṇātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of கோணிவிடு (kōṇiviṭu)		past of கோணிவிட்டிரு (kōṇiviṭṭiru)		future of கோணிவிடு (kōṇiviṭu)
progressive	கோணிக்கொண்டிரு kōṇikkoṇṭiru
effective	கோணப்படு kōṇappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கோண kōṇa			கோணாமல் இருக்க kōṇāmal irukka
potential	கோணலாம் kōṇalām			கோணாமல் இருக்கலாம் kōṇāmal irukkalām
cohortative	கோணட்டும் kōṇaṭṭum			கோணாமல் இருக்கட்டும் kōṇāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கோணுவதால் kōṇuvatāl			கோணாத்தால் kōṇāttāl
conditional	கோணினால் kōṇiṉāl			கோணாவிட்டால் kōṇāviṭṭāl
adverbial participle	கோணி kōṇi			கோணாமல் kōṇāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	கோணுகிற kōṇukiṟa	கோணின kōṇiṉa	கோணும் kōṇum	கோணாத kōṇāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கோணுகிறவன் kōṇukiṟavaṉ	கோணுகிறவள் kōṇukiṟavaḷ	கோணுகிறவர் kōṇukiṟavar	கோணுகிறது kōṇukiṟatu	கோணுகிறவர்கள் kōṇukiṟavarkaḷ	கோணுகிறவை kōṇukiṟavai
past	கோணினவன் kōṇiṉavaṉ	கோணினவள் kōṇiṉavaḷ	கோணினவர் kōṇiṉavar	கோணினது kōṇiṉatu	கோணினவர்கள் kōṇiṉavarkaḷ	கோணினவை kōṇiṉavai
future	கோணுபவன் kōṇupavaṉ	கோணுபவள் kōṇupavaḷ	கோணுபவர் kōṇupavar	கோணுவது kōṇuvatu	கோணுபவர்கள் kōṇupavarkaḷ	கோணுபவை kōṇupavai
negative	கோணாதவன் kōṇātavaṉ	கோணாதவள் kōṇātavaḷ	கோணாதவர் kōṇātavar	கோணாதது kōṇātatu	கோணாதவர்கள் kōṇātavarkaḷ	கோணாதவை kōṇātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	கோணுவது kōṇuvatu		கோணுதல் kōṇutal		கோணல் kōṇal

References

• Johann Philipp Fabricius (1972) “கோணு”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House
• University of Madras (1924–1936) “கோணு-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press