பிரகாசம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit प्रकाश (prakāśa).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɪɾɐɡaːt͡ɕɐm/, [pɪɾɐɡaːsɐm]

Noun

[edit]

பிரகாசம் (pirakācam)

  1. radiance, splendor, brightness
    Synonym: ஒளிமயம் (oḷimayam)
  2. light, lustre
    Synonyms: ஒளி (oḷi), பளபளப்பு (paḷapaḷappu)
  3. sunshine
    Synonym: வெயில் (veyil)
  4. fame
    Synonyms: புகழ் (pukaḻ), பேர் (pēr)

Declension

[edit]
m-stem declension of பிரகாசம் (pirakācam) (singular only)
Singular Plural
Nominative பிரகாசம்
pirakācam
-
Vocative பிரகாசமே
pirakācamē
-
Accusative பிரகாசத்தை
pirakācattai
-
Dative பிரகாசத்துக்கு
pirakācattukku
-
Genitive பிரகாசத்துடைய
pirakācattuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative பிரகாசம்
pirakācam
-
Vocative பிரகாசமே
pirakācamē
-
Accusative பிரகாசத்தை
pirakācattai
-
Dative பிரகாசத்துக்கு
pirakācattukku
-
Benefactive பிரகாசத்துக்காக
pirakācattukkāka
-
Genitive 1 பிரகாசத்துடைய
pirakācattuṭaiya
-
Genitive 2 பிரகாசத்தின்
pirakācattiṉ
-
Locative 1 பிரகாசத்தில்
pirakācattil
-
Locative 2 பிரகாசத்திடம்
pirakācattiṭam
-
Sociative 1 பிரகாசத்தோடு
pirakācattōṭu
-
Sociative 2 பிரகாசத்துடன்
pirakācattuṭaṉ
-
Instrumental பிரகாசத்தால்
pirakācattāl
-
Ablative பிரகாசத்திலிருந்து
pirakācattiliruntu
-

References

[edit]