வகை
Appearance
See also: வாகை
Tamil
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]From வகு (vaku, “to divide, classify”). Cognate with Old Kannada ವಗೆ (vage), Kannada ಬಗೆ (bage), Malayalam വക (vaka), Telugu వగ (vaga) and Tulu ಬಗೆ (bage).
Noun
[edit]- division, branch, section
- type, kind, class, sort, category
- manner, way, method
- portion, part
- (arithmetic) addend
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | வகை vakai |
வகைகள் vakaikaḷ |
| vocative | வகையே vakaiyē |
வகைகளே vakaikaḷē |
| accusative | வகையை vakaiyai |
வகைகளை vakaikaḷai |
| dative | வகைக்கு vakaikku |
வகைகளுக்கு vakaikaḷukku |
| benefactive | வகைக்காக vakaikkāka |
வகைகளுக்காக vakaikaḷukkāka |
| genitive 1 | வகையுடைய vakaiyuṭaiya |
வகைகளுடைய vakaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வகையின் vakaiyiṉ |
வகைகளின் vakaikaḷiṉ |
| locative 1 | வகையில் vakaiyil |
வகைகளில் vakaikaḷil |
| locative 2 | வகையிடம் vakaiyiṭam |
வகைகளிடம் vakaikaḷiṭam |
| sociative 1 | வகையோடு vakaiyōṭu |
வகைகளோடு vakaikaḷōṭu |
| sociative 2 | வகையுடன் vakaiyuṭaṉ |
வகைகளுடன் vakaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | வகையால் vakaiyāl |
வகைகளால் vakaikaḷāl |
| ablative | வகையிலிருந்து vakaiyiliruntu |
வகைகளிலிருந்து vakaikaḷiliruntu |
Derived terms
[edit]- வகைப்படுத்து (vakaippaṭuttu)
- வகைப்பாடு (vakaippāṭu)
- வகையறு (vakaiyaṟu)
- வழிவகை (vaḻivakai)
Etymology 2
[edit]From the above noun. Cognate with Telugu వగచు (vagacu).
Verb
[edit]வகை • (vakai) (transitive)
- to arrange a subject
- Synonym: வகைப்படுத்து (vakaippaṭuttu)
- to divide; cut
- to consider, weigh
- (intransitive) to be divided
Conjugation
[edit]Conjugation of வகை (vakai)