ἀδιαλύτως
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ἀ- (a-, “un”) + διαλύτως (dialútōs, “relentingly”)
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.di.a.lý.tɔːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.di.aˈly.tos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.ði.aˈly.tos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.ði.aˈly.tos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.ði.aˈli.tos/
Adverb
[edit]ἀδιαλύτως • (adialútōs)