ἐκρέω

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Erutuon (talk | contribs) as of 22:13, 22 March 2019.
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ (ek, “out”) + ῥέω (rhéō, “flow”)

Pronunciation

 

Verb

ἐκρέω • (ekréō)

  1. I flow out or forth
    1. (of feathers) I fall off
    2. I shed fruit
    3. (figuratively) I melt or fall away, I disappear
  2. (with cognate accusative) I shed, let fall

Inflection

   Present: ἐκρέω, ἐκρέομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκρέω ἐκρέεις ἐκρέει ἐκρέετον ἐκρέετον ἐκρέομεν ἐκρέετε ἐκρέουσῐ(ν)
subjunctive ἐκρέω ἐκρέῃς ἐκρέῃ ἐκρέητον ἐκρέητον ἐκρέωμεν ἐκρέητε ἐκρέωσῐ(ν)
optative ἐκρέοιμῐ ἐκρέοις ἐκρέοι ἐκρέοιτον ἐκρεοίτην ἐκρέοιμεν ἐκρέοιτε ἐκρέοιεν
imperative   ἔκρεε ἐκρεέτω ἐκρέετον ἐκρεέτων   ἐκρέετε ἐκρεόντων
middle/
passive 		indicative ἐκρέομαι ἐκρέῃ,
ἐκρέει 		ἐκρέεται ἐκρέεσθον ἐκρέεσθον ἐκρεόμεθᾰ ἐκρέεσθε ἐκρέονται
subjunctive ἐκρέωμαι ἐκρέῃ ἐκρέηται ἐκρέησθον ἐκρέησθον ἐκρεώμεθᾰ ἐκρέησθε ἐκρέωνται
optative ἐκρεοίμην ἐκρέοιο ἐκρέοιτο ἐκρέοισθον ἐκρεοίσθην ἐκρεοίμεθᾰ ἐκρέοισθε ἐκρέοιντο
imperative   ἐκρέου ἐκρεέσθω ἐκρέεσθον ἐκρεέσθων   ἐκρέεσθε ἐκρεέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκρέειν ἐκρέεσθαι
participle m ἐκρέων ἐκρεόμενος
f ἐκρέουσᾰ ἐκρεομένη
n ἐκρέον ἐκρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐκρείω, ἐκρείομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκρείω ἐκρείεις ἐκρείει ἐκρείετον ἐκρείετον ἐκρείομεν ἐκρείετε ἐκρείουσῐ(ν)
subjunctive ἐκρείω,
ἐκρείωμῐ 		ἐκρείῃς,
ἐκρείῃσθᾰ 		ἐκρείῃ,
ἐκρείῃσῐ 		ἐκρείητον ἐκρείητον ἐκρείωμεν ἐκρείητε ἐκρείωσῐ(ν)
optative ἐκρείοιμῐ ἐκρείοισ(θᾰ) ἐκρείοι ἐκρείοιτον ἐκρειοίτην ἐκρείοιμεν ἐκρείοιτε ἐκρείοιεν
imperative   ἔκρειε ἐκρειέτω ἐκρείετον ἐκρειέτων   ἐκρείετε ἐκρειόντων
middle/
passive 		indicative ἐκρείομαι ἐκρείεαι ἐκρείεται ἐκρείεσθον ἐκρείεσθον ἐκρειόμε(σ)θᾰ ἐκρείεσθε ἐκρείονται
subjunctive ἐκρείωμαι ἐκρείηαι ἐκρείηται ἐκρείησθον ἐκρείησθον ἐκρειώμε(σ)θᾰ ἐκρείησθε ἐκρείωνται
optative ἐκρειοίμην ἐκρείοιο ἐκρείοιτο ἐκρείοισθον ἐκρειοίσθην ἐκρειοίμε(σ)θᾰ ἐκρείοισθε ἐκρειοίᾰτο
imperative   ἐκρείεο ἐκρειέσθω ἐκρείεσθον ἐκρειέσθων   ἐκρείεσθε ἐκρειέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκρείειν/ἐκρειέμεν(αι)/ἐκρειμέναι ἐκρείεσθαι
participle m ἐκρείων ἐκρειόμενος
f ἐκρείουσᾰ ἐκρειομένη
n ἐκρεῖον ἐκρειόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξέρρεον, ἐξερρεόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξέρρεον ἐξέρρεες ἐξέρρεε(ν) ἐξερρέετον ἐξερρεέτην ἐξερρέομεν ἐξερρέετε ἐξέρρεον
middle/
passive 		indicative ἐξερρεόμην ἐξερρέου ἐξερρέετο ἐξερρέεσθον ἐξερρεέσθην ἐξερρεόμεθᾰ ἐξερρέεσθε ἐξερρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκρεύσω, ἐκρεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκρεύσω ἐκρεύσεις ἐκρεύσει ἐκρεύσετον ἐκρεύσετον ἐκρεύσομεν ἐκρεύσετε ἐκρεύσουσῐ(ν)
optative ἐκρεύσοιμῐ ἐκρεύσοις ἐκρεύσοι ἐκρεύσοιτον ἐκρευσοίτην ἐκρεύσοιμεν ἐκρεύσοιτε ἐκρεύσοιεν
middle indicative ἐκρεύσομαι ἐκρεύσῃ,
ἐκρεύσει 		ἐκρεύσεται ἐκρεύσεσθον ἐκρεύσεσθον ἐκρευσόμεθᾰ ἐκρεύσεσθε ἐκρεύσονται
optative ἐκρευσοίμην ἐκρεύσοιο ἐκρεύσοιτο ἐκρεύσοισθον ἐκρευσοίσθην ἐκρευσοίμεθᾰ ἐκρεύσοισθε ἐκρεύσοιντο
active middle
infinitive ἐκρεύσειν ἐκρεύσεσθαι
participle m ἐκρεύσων ἐκρευσόμενος
f ἐκρεύσουσᾰ ἐκρευσομένη
n ἐκρεῦσον ἐκρευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκρῠήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐκρῠήσομαι ἐκρῠήσῃ ἐκρῠήσεται ἐκρῠήσεσθον ἐκρῠήσεσθον ἐκρῠησόμεθᾰ ἐκρῠήσεσθε ἐκρῠήσονται
optative ἐκρῠησοίμην ἐκρῠήσοιο ἐκρῠήσοιτο ἐκρῠήσοισθον ἐκρῠησοίσθην ἐκρῠησοίμεθᾰ ἐκρῠήσοισθε ἐκρῠήσοιντο
passive
infinitive ἐκρῠήσεσθαι
participle m ἐκρῠησόμενος
f ἐκρῠησομένη
n ἐκρῠησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκρευσέω, ἐκρευσέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκρευσέω ἐκρευσέεις ἐκρευσέει ἐκρευσέετον ἐκρευσέετον ἐκρευσέομεν ἐκρευσέετε ἐκρευσέουσῐ(ν)
optative ἐκρευσέοιμῐ ἐκρευσέοις ἐκρευσέοι ἐκρευσέοιτον ἐκρευσεοίτην ἐκρευσέοιμεν ἐκρευσέοιτε ἐκρευσέοιεν
middle indicative ἐκρευσέομαι ἐκρευσέῃ,
ἐκρευσέει 		ἐκρευσέεται ἐκρευσέεσθον ἐκρευσέεσθον ἐκρευσεόμεθᾰ ἐκρευσέεσθε ἐκρευσέονται
optative ἐκρευσεοίμην ἐκρευσέοιο ἐκρευσέοιτο ἐκρευσέοισθον ἐκρευσεοίσθην ἐκρευσεοίμεθᾰ ἐκρευσέοισθε ἐκρευσέοιντο
active middle
infinitive ἐκρευσέειν ἐκρευσέεσθαι
participle m ἐκρευσέων ἐκρευσεόμενος
f ἐκρευσέουσᾰ ἐκρευσεομένη
n ἐκρευσέον ἐκρευσεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκρευσῶ, ἐκρευσοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκρευσῶ ἐκρευσεῖς ἐκρευσεῖ ἐκρευσεῖτον ἐκρευσεῖτον ἐκρευσοῦμεν ἐκρευσεῖτε ἐκρευσοῦσῐ(ν)
optative ἐκρευσοίην,
ἐκρευσοῖμῐ 		ἐκρευσοίης,
ἐκρευσοῖς 		ἐκρευσοίη,
ἐκρευσοῖ 		ἐκρευσοῖτον,
ἐκρευσοίητον 		ἐκρευσοίτην,
ἐκρευσοιήτην 		ἐκρευσοῖμεν,
ἐκρευσοίημεν 		ἐκρευσοῖτε,
ἐκρευσοίητε 		ἐκρευσοῖεν,
ἐκρευσοίησᾰν
middle indicative ἐκρευσοῦμαι ἐκρευσῇ ἐκρευσεῖται ἐκρευσεῖσθον ἐκρευσεῖσθον ἐκρευσούμεθᾰ ἐκρευσεῖσθε ἐκρευσοῦνται
optative ἐκρευσοίμην ἐκρευσοῖο ἐκρευσοῖτο ἐκρευσοῖσθον ἐκρευσοίσθην ἐκρευσοίμεθᾰ ἐκρευσοῖσθε ἐκρευσοῖντο
active middle
infinitive ἐκρευσεῖν ἐκρευσεῖσθαι
participle m ἐκρευσῶν ἐκρευσούμενος
f ἐκρευσοῦσᾰ ἐκρευσουμένη
n ἐκρευσοῦν ἐκρευσούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξέρρευσᾰ, ἐξερρευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξέρρευσᾰ ἐξέρρευσᾰς ἐξέρρευσε(ν) ἐξερρεύσᾰτον ἐξερρευσᾰ́την ἐξερρεύσᾰμεν ἐξερρεύσᾰτε ἐξέρρευσᾰν
subjunctive ἐκρεύσω ἐκρεύσῃς ἐκρεύσῃ ἐκρεύσητον ἐκρεύσητον ἐκρεύσωμεν ἐκρεύσητε ἐκρεύσωσῐ(ν)
optative ἐκρεύσαιμῐ ἐκρεύσειᾰς,
ἐκρεύσαις 		ἐκρεύσειε(ν),
ἐκρεύσαι 		ἐκρεύσαιτον ἐκρευσαίτην ἐκρεύσαιμεν ἐκρεύσαιτε ἐκρεύσειᾰν,
ἐκρεύσαιεν
imperative   ἔκρευσον ἐκρευσᾰ́τω ἐκρεύσᾰτον ἐκρευσᾰ́των   ἐκρεύσᾰτε ἐκρευσᾰ́ντων
middle indicative ἐξερρευσᾰ́μην ἐξερρεύσω ἐξερρεύσᾰτο ἐξερρεύσᾰσθον ἐξερρευσᾰ́σθην ἐξερρευσᾰ́μεθᾰ ἐξερρεύσᾰσθε ἐξερρεύσᾰντο
subjunctive ἐκρεύσωμαι ἐκρεύσῃ ἐκρεύσηται ἐκρεύσησθον ἐκρεύσησθον ἐκρευσώμεθᾰ ἐκρεύσησθε ἐκρεύσωνται
optative ἐκρευσαίμην ἐκρεύσαιο ἐκρεύσαιτο ἐκρεύσαισθον ἐκρευσαίσθην ἐκρευσαίμεθᾰ ἐκρεύσαισθε ἐκρεύσαιντο
imperative   ἔκρευσαι ἐκρευσᾰ́σθω ἐκρεύσᾰσθον ἐκρευσᾰ́σθων   ἐκρεύσᾰσθε ἐκρευσᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐκρεῦσαι ἐκρεύσᾰσθαι
participle m ἐκρεύσᾱς ἐκρευσᾰ́μενος
f ἐκρεύσᾱσᾰ ἐκρευσᾰμένη
n ἐκρεῦσᾰν ἐκρευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξερρῠ́ην (Attic, active sense)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐξερρῠ́ην ἐξερρῠ́ης ἐξερρῠ́η ἐξερρῠ́ητον ἐξερρῠήτην ἐξερρῠ́ημεν ἐξερρῠ́ητε ἐξερρῠ́ησᾰν
subjunctive ἐκρῠῶ ἐκρῠῇς ἐκρῠῇ ἐκρῠῆτον ἐκρῠῆτον ἐκρῠῶμεν ἐκρῠῆτε ἐκρῠῶσῐ(ν)
optative ἐκρῠείην ἐκρῠείης ἐκρῠείη ἐκρῠεῖτον,
ἐκρῠείητον 		ἐκρῠείτην,
ἐκρῠειήτην 		ἐκρῠεῖμεν,
ἐκρῠείημεν 		ἐκρῠεῖτε,
ἐκρῠείητε 		ἐκρῠεῖεν,
ἐκρῠείησᾰν
imperative   ἐκρῠ́ηθῐ ἐκρῠήτω ἐκρῠ́ητον ἐκρῠήτων   ἐκρῠ́ητε ἐκρῠέντων
passive
infinitive ἐκρῠῆναι
participle m ἐκρῠείς
f ἐκρῠεῖσᾰ
n ἐκρῠέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐξερρύηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξερρύηκᾰ ἐξερρύηκᾰς ἐξερρύηκε(ν) ἐξερρυήκᾰτον ἐξερρυήκᾰτον ἐξερρυήκᾰμεν ἐξερρυήκᾰτε ἐξερρυήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐξερρυήκω ἐξερρυήκῃς ἐξερρυήκῃ ἐξερρυήκητον ἐξερρυήκητον ἐξερρυήκωμεν ἐξερρυήκητε ἐξερρυήκωσῐ(ν)
optative ἐξερρυήκοιμῐ,
ἐξερρυηκοίην 		ἐξερρυήκοις,
ἐξερρυηκοίης 		ἐξερρυήκοι,
ἐξερρυηκοίη 		ἐξερρυήκοιτον ἐξερρυηκοίτην ἐξερρυήκοιμεν ἐξερρυήκοιτε ἐξερρυήκοιεν
imperative   ἐξερρύηκε ἐξερρυηκέτω ἐξερρυήκετον ἐξερρυηκέτων   ἐξερρυήκετε ἐξερρυηκόντων
active
infinitive ἐξερρυηκέναι
participle m ἐξερρυηκώς
f ἐξερρυηκυῖᾰ
n ἐξερρυηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: εκρέω (ekréo)

References

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἐκρέω&oldid=52090203"