ἐπιστρατεύω

Ancient Greek

Etymology

ἐπι- (epi-) +‎ στρατεύω (strateúō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pis.tra.těu̯.ɔː/ → /e.pis.traˈte.βo/ → /e.pis.traˈte.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pis.tra.těu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pis.traˈte.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pis.traˈte.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pis.traˈte.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pis.traˈte.vo/

Verb

ἐπιστρᾰτεύω • (epistrateúō)

1. to wage war on, march against

Conjugation

   Present: ἐπιστρᾰτεύω, ἐπιστρᾰτεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιστρᾰτεύω	ἐπιστρᾰτεύεις	ἐπιστρᾰτεύει	ἐπιστρᾰτεύετον	ἐπιστρᾰτεύετον	ἐπιστρᾰτεύομεν	ἐπιστρᾰτεύετε	ἐπιστρᾰτεύουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπιστρᾰτεύω	ἐπιστρᾰτεύῃς	ἐπιστρᾰτεύῃ	ἐπιστρᾰτεύητον	ἐπιστρᾰτεύητον	ἐπιστρᾰτεύωμεν	ἐπιστρᾰτεύητε	ἐπιστρᾰτεύωσῐ(ν)
	optative	ἐπιστρᾰτεύοιμῐ	ἐπιστρᾰτεύοις	ἐπιστρᾰτεύοι	ἐπιστρᾰτεύοιτον	ἐπιστρᾰτευοίτην	ἐπιστρᾰτεύοιμεν	ἐπιστρᾰτεύοιτε	ἐπιστρᾰτεύοιεν
	imperative		ἐπιστρᾰ́τευε	ἐπιστρᾰτευέτω	ἐπιστρᾰτεύετον	ἐπιστρᾰτευέτων		ἐπιστρᾰτεύετε	ἐπιστρᾰτευόντων
middle/ passive	indicative	ἐπιστρᾰτεύομαι	ἐπιστρᾰτεύῃ, ἐπιστρᾰτεύει	ἐπιστρᾰτεύεται	ἐπιστρᾰτεύεσθον	ἐπιστρᾰτεύεσθον	ἐπιστρᾰτευόμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύεσθε	ἐπιστρᾰτεύονται
	subjunctive	ἐπιστρᾰτεύωμαι	ἐπιστρᾰτεύῃ	ἐπιστρᾰτεύηται	ἐπιστρᾰτεύησθον	ἐπιστρᾰτεύησθον	ἐπιστρᾰτευώμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύησθε	ἐπιστρᾰτεύωνται
	optative	ἐπιστρᾰτευοίμην	ἐπιστρᾰτεύοιο	ἐπιστρᾰτεύοιτο	ἐπιστρᾰτεύοισθον	ἐπιστρᾰτευοίσθην	ἐπιστρᾰτευοίμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύοισθε	ἐπιστρᾰτεύοιντο
	imperative		ἐπιστρᾰτεύου	ἐπιστρᾰτευέσθω	ἐπιστρᾰτεύεσθον	ἐπιστρᾰτευέσθων		ἐπιστρᾰτεύεσθε	ἐπιστρᾰτευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπιστρᾰτεύειν				ἐπιστρᾰτεύεσθαι
participle	m	ἐπιστρᾰτεύων				ἐπιστρᾰτευόμενος
	f	ἐπιστρᾰτεύουσᾰ				ἐπιστρᾰτευομένη
	n	ἐπιστρᾰτεῦον				ἐπιστρᾰτευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεστρᾰ́τευον, ἐπεστρᾰτευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεστρᾰ́τευον	ἐπεστρᾰ́τευες	ἐπεστρᾰ́τευε(ν)	ἐπεστρᾰτεύετον	ἐπεστρᾰτευέτην	ἐπεστρᾰτεύομεν	ἐπεστρᾰτεύετε	ἐπεστρᾰ́τευον
middle/ passive	indicative	ἐπεστρᾰτευόμην	ἐπεστρᾰτεύου	ἐπεστρᾰτεύετο	ἐπεστρᾰτεύεσθον	ἐπεστρᾰτευέσθην	ἐπεστρᾰτευόμεθᾰ	ἐπεστρᾰτεύεσθε	ἐπεστρᾰτεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπιστρᾰτεύσω, ἐπιστρᾰτεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιστρᾰτεύσω	ἐπιστρᾰτεύσεις	ἐπιστρᾰτεύσει	ἐπιστρᾰτεύσετον	ἐπιστρᾰτεύσετον	ἐπιστρᾰτεύσομεν	ἐπιστρᾰτεύσετε	ἐπιστρᾰτεύσουσῐ(ν)
	optative	ἐπιστρᾰτεύσοιμῐ	ἐπιστρᾰτεύσοις	ἐπιστρᾰτεύσοι	ἐπιστρᾰτεύσοιτον	ἐπιστρᾰτευσοίτην	ἐπιστρᾰτεύσοιμεν	ἐπιστρᾰτεύσοιτε	ἐπιστρᾰτεύσοιεν
middle	indicative	ἐπιστρᾰτεύσομαι	ἐπιστρᾰτεύσῃ, ἐπιστρᾰτεύσει	ἐπιστρᾰτεύσεται	ἐπιστρᾰτεύσεσθον	ἐπιστρᾰτεύσεσθον	ἐπιστρᾰτευσόμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύσεσθε	ἐπιστρᾰτεύσονται
	optative	ἐπιστρᾰτευσοίμην	ἐπιστρᾰτεύσοιο	ἐπιστρᾰτεύσοιτο	ἐπιστρᾰτεύσοισθον	ἐπιστρᾰτευσοίσθην	ἐπιστρᾰτευσοίμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύσοισθε	ἐπιστρᾰτεύσοιντο
		active			middle
infinitive		ἐπιστρᾰτεύσειν			ἐπιστρᾰτεύσεσθαι
participle	m	ἐπιστρᾰτεύσων			ἐπιστρᾰτευσόμενος
	f	ἐπιστρᾰτεύσουσᾰ			ἐπιστρᾰτευσομένη
	n	ἐπιστρᾰτεῦσον			ἐπιστρᾰτευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπεστρᾰ́τευσᾰ, ἐπεστρᾰτευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεστρᾰ́τευσᾰ	ἐπεστρᾰ́τευσᾰς	ἐπεστρᾰ́τευσε(ν)	ἐπεστρᾰτεύσᾰτον	ἐπεστρᾰτευσᾰ́την	ἐπεστρᾰτεύσᾰμεν	ἐπεστρᾰτεύσᾰτε	ἐπεστρᾰ́τευσᾰν
	subjunctive	ἐπιστρᾰτεύσω	ἐπιστρᾰτεύσῃς	ἐπιστρᾰτεύσῃ	ἐπιστρᾰτεύσητον	ἐπιστρᾰτεύσητον	ἐπιστρᾰτεύσωμεν	ἐπιστρᾰτεύσητε	ἐπιστρᾰτεύσωσῐ(ν)
	optative	ἐπιστρᾰτεύσαιμῐ	ἐπιστρᾰτεύσειᾰς, ἐπιστρᾰτεύσαις	ἐπιστρᾰτεύσειε(ν), ἐπιστρᾰτεύσαι	ἐπιστρᾰτεύσαιτον	ἐπιστρᾰτευσαίτην	ἐπιστρᾰτεύσαιμεν	ἐπιστρᾰτεύσαιτε	ἐπιστρᾰτεύσειᾰν, ἐπιστρᾰτεύσαιεν
	imperative		ἐπιστρᾰ́τευσον	ἐπιστρᾰτευσᾰ́τω	ἐπιστρᾰτεύσᾰτον	ἐπιστρᾰτευσᾰ́των		ἐπιστρᾰτεύσᾰτε	ἐπιστρᾰτευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεστρᾰτευσᾰ́μην	ἐπεστρᾰτεύσω	ἐπεστρᾰτεύσᾰτο	ἐπεστρᾰτεύσᾰσθον	ἐπεστρᾰτευσᾰ́σθην	ἐπεστρᾰτευσᾰ́μεθᾰ	ἐπεστρᾰτεύσᾰσθε	ἐπεστρᾰτεύσᾰντο
	subjunctive	ἐπιστρᾰτεύσωμαι	ἐπιστρᾰτεύσῃ	ἐπιστρᾰτεύσηται	ἐπιστρᾰτεύσησθον	ἐπιστρᾰτεύσησθον	ἐπιστρᾰτευσώμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύσησθε	ἐπιστρᾰτεύσωνται
	optative	ἐπιστρᾰτευσαίμην	ἐπιστρᾰτεύσαιο	ἐπιστρᾰτεύσαιτο	ἐπιστρᾰτεύσαισθον	ἐπιστρᾰτευσαίσθην	ἐπιστρᾰτευσαίμεθᾰ	ἐπιστρᾰτεύσαισθε	ἐπιστρᾰτεύσαιντο
	imperative		ἐπιστρᾰ́τευσαι	ἐπιστρᾰτευσᾰ́σθω	ἐπιστρᾰτεύσᾰσθον	ἐπιστρᾰτευσᾰ́σθων		ἐπιστρᾰτεύσᾰσθε	ἐπιστρᾰτευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπιστρᾰτεῦσαι			ἐπιστρᾰτεύσᾰσθαι
participle	m	ἐπιστρᾰτεύσᾱς			ἐπιστρᾰτευσᾰ́μενος
	f	ἐπιστρᾰτεύσᾱσᾰ			ἐπιστρᾰτευσᾰμένη
	n	ἐπιστρᾰτεῦσᾰν			ἐπιστρᾰτευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπεστρᾰ́τευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπεστρᾰ́τευμαι	ἐπεστρᾰ́τευσαι	ἐπεστρᾰ́τευται	ἐπεστρᾰ́τευσθον	ἐπεστρᾰ́τευσθον	ἐπεστρᾰτεύμεθᾰ	ἐπεστρᾰ́τευσθε	ἐπεστρᾰ́τευνται
	subjunctive	ἐπεστρᾰτευμένος ὦ	ἐπεστρᾰτευμένος ᾖς	ἐπεστρᾰτευμένος ᾖ	ἐπεστρᾰτευμένω ἦτον	ἐπεστρᾰτευμένω ἦτον	ἐπεστρᾰτευμένοι ὦμεν	ἐπεστρᾰτευμένοι ἦτε	ἐπεστρᾰτευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπεστρᾰτευμένος εἴην	ἐπεστρᾰτευμένος εἴης	ἐπεστρᾰτευμένος εἴη	ἐπεστρᾰτευμένω εἴητον/εἶτον	ἐπεστρᾰτευμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπεστρᾰτευμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπεστρᾰτευμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπεστρᾰτευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπεστρᾰ́τευσο	ἐπεστρᾰτεύσθω	ἐπεστρᾰ́τευσθον	ἐπεστρᾰτεύσθων		ἐπεστρᾰ́τευσθε	ἐπεστρᾰτεύσθων
						middle/passive
infinitive						ἐπεστρᾰτεῦσθαι
participle	m					ἐπεστρᾰτευμένος
	f					ἐπεστρᾰτευμένη
	n					ἐπεστρᾰτευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐπιστρατεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἐπιστρατεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπιστρατεύω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • attack idem, page 49.
  • campaign idem, page 110.
  • expedition idem, page 293.
  • field idem, page 317.
  • invade idem, page 456.
  • march idem, page 513.