ἐπιφέρω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-, “upon”) +‎ φέρω (phérō, “to bring, bear, carry”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.pʰé.rɔː/ → /e.piˈɸe.ro/ → /e.piˈfe.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.pʰé.rɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.piˈpʰe.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.piˈɸe.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.piˈfe.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.piˈfe.ro/

Verb

ἐπιφέρω • (epiphérō)

1. to bestow, put, lay upon

Inflection

   Present: ἐπιφέρω, ἐπιφέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιφέρω	ἐπιφέρεις	ἐπιφέρει	ἐπιφέρετον	ἐπιφέρετον	ἐπιφέρομεν	ἐπιφέρετε	ἐπιφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπιφέρω	ἐπιφέρῃς	ἐπιφέρῃ	ἐπιφέρητον	ἐπιφέρητον	ἐπιφέρωμεν	ἐπιφέρητε	ἐπιφέρωσῐ(ν)
	optative	ἐπιφέροιμῐ	ἐπιφέροις	ἐπιφέροι	ἐπιφέροιτον	ἐπιφεροίτην	ἐπιφέροιμεν	ἐπιφέροιτε	ἐπιφέροιεν
	imperative		ἐπίφερε	ἐπιφερέτω	ἐπιφέρετον	ἐπιφερέτων		ἐπιφέρετε	ἐπιφερόντων
middle/ passive	indicative	ἐπιφέρομαι	ἐπιφέρῃ, ἐπιφέρει	ἐπιφέρεται	ἐπιφέρεσθον	ἐπιφέρεσθον	ἐπιφερόμεθᾰ	ἐπιφέρεσθε	ἐπιφέρονται
	subjunctive	ἐπιφέρωμαι	ἐπιφέρῃ	ἐπιφέρηται	ἐπιφέρησθον	ἐπιφέρησθον	ἐπιφερώμεθᾰ	ἐπιφέρησθε	ἐπιφέρωνται
	optative	ἐπιφεροίμην	ἐπιφέροιο	ἐπιφέροιτο	ἐπιφέροισθον	ἐπιφεροίσθην	ἐπιφεροίμεθᾰ	ἐπιφέροισθε	ἐπιφέροιντο
	imperative		ἐπιφέρου	ἐπιφερέσθω	ἐπιφέρεσθον	ἐπιφερέσθων		ἐπιφέρεσθε	ἐπιφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπιφέρειν				ἐπιφέρεσθαι
participle	m	ἐπιφέρων				ἐπιφερόμενος
	f	ἐπιφέρουσᾰ				ἐπιφερομένη
	n	ἐπιφέρον				ἐπιφερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέφερον, ἐπεφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέφερον	ἐπέφερες	ἐπέφερε(ν)	ἐπεφέρετον	ἐπεφερέτην	ἐπεφέρομεν	ἐπεφέρετε	ἐπέφερον
middle/ passive	indicative	ἐπεφερόμην	ἐπεφέρου	ἐπεφέρετο	ἐπεφέρεσθον	ἐπεφερέσθην	ἐπεφερόμεθᾰ	ἐπεφέρεσθε	ἐπεφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐποίσω, ἐποίσομαι, ἐποισθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐποίσω	ἐποίσεις	ἐποίσει	ἐποίσετον	ἐποίσετον	ἐποίσομεν	ἐποίσετε	ἐποίσουσῐ(ν)
	optative	ἐποίσοιμῐ	ἐποίσοις	ἐποίσοι	ἐποίσοιτον	ἐποισοίτην	ἐποίσοιμεν	ἐποίσοιτε	ἐποίσοιεν
middle	indicative	ἐποίσομαι	ἐποίσῃ, ἐποίσει	ἐποίσεται	ἐποίσεσθον	ἐποίσεσθον	ἐποισόμεθᾰ	ἐποίσεσθε	ἐποίσονται
	optative	ἐποισοίμην	ἐποίσοιο	ἐποίσοιτο	ἐποίσοισθον	ἐποισοίσθην	ἐποισοίμεθᾰ	ἐποίσοισθε	ἐποίσοιντο
passive	indicative	ἐποισθήσομαι	ἐποισθήσῃ	ἐποισθήσεται	ἐποισθήσεσθον	ἐποισθήσεσθον	ἐποισθησόμεθᾰ	ἐποισθήσεσθε	ἐποισθήσονται
	optative	ἐποισθησοίμην	ἐποισθήσοιο	ἐποισθήσοιτο	ἐποισθήσοισθον	ἐποισθησοίσθην	ἐποισθησοίμεθᾰ	ἐποισθήσοισθε	ἐποισθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐποίσειν			ἐποίσεσθαι		ἐποισθήσεσθαι
participle	m	ἐποίσων			ἐποισόμενος		ἐποισθησόμενος
	f	ἐποίσουσᾰ			ἐποισομένη		ἐποισθησομένη
	n	ἐποῖσον			ἐποισόμενον		ἐποισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπενεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπενεχθήσομαι	ἐπενεχθήσῃ	ἐπενεχθήσεται	ἐπενεχθήσεσθον	ἐπενεχθήσεσθον	ἐπενεχθησόμεθᾰ	ἐπενεχθήσεσθε	ἐπενεχθήσονται
	optative	ἐπενεχθησοίμην	ἐπενεχθήσοιο	ἐπενεχθήσοιτο	ἐπενεχθήσοισθον	ἐπενεχθησοίσθην	ἐπενεχθησοίμεθᾰ	ἐπενεχθήσοισθε	ἐπενεχθήσοιντο
							passive
infinitive							ἐπενεχθήσεσθαι
participle	m						ἐπενεχθησόμενος
	f						ἐπενεχθησομένη
	n						ἐπενεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπήνεγκᾰ, ἐπηνεγκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήνεγκᾰ	ἐπήνεγκᾰς	ἐπήνεγκε(ν)	ἐπηνέγκᾰτον	ἐπηνεγκᾰ́την	ἐπηνέγκᾰμεν	ἐπηνέγκᾰτε	ἐπήνεγκᾰν
	subjunctive	ἐπενέγκω	ἐπενέγκῃς	ἐπενέγκῃ	ἐπενέγκητον	ἐπενέγκητον	ἐπενέγκωμεν	ἐπενέγκητε	ἐπενέγκωσῐ(ν)
	optative	ἐπενέγκαιμῐ	ἐπενέγκειᾰς, ἐπενέγκαις	ἐπενέγκειε(ν), ἐπενέγκαι	ἐπενέγκαιτον	ἐπενεγκαίτην	ἐπενέγκαιμεν	ἐπενέγκαιτε	ἐπενέγκειᾰν, ἐπενέγκαιεν
	imperative		ἐπένεγκον	ἐπενεγκᾰ́τω	ἐπενέγκᾰτον	ἐπενεγκᾰ́των		ἐπενέγκᾰτε	ἐπενεγκᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηνεγκᾰ́μην	ἐπηνέγκω	ἐπηνέγκᾰτο	ἐπηνέγκᾰσθον	ἐπηνεγκᾰ́σθην	ἐπηνεγκᾰ́μεθᾰ	ἐπηνέγκᾰσθε	ἐπηνέγκᾰντο
	subjunctive	ἐπενέγκωμαι	ἐπενέγκῃ	ἐπενέγκηται	ἐπενέγκησθον	ἐπενέγκησθον	ἐπενεγκώμεθᾰ	ἐπενέγκησθε	ἐπενέγκωνται
	optative	ἐπενεγκαίμην	ἐπενέγκαιο	ἐπενέγκαιτο	ἐπενέγκαισθον	ἐπενεγκαίσθην	ἐπενεγκαίμεθᾰ	ἐπενέγκαισθε	ἐπενέγκαιντο
	imperative		ἐπένεγκαι	ἐπενεγκᾰ́σθω	ἐπενέγκᾰσθον	ἐπενεγκᾰ́σθων		ἐπενέγκᾰσθε	ἐπενεγκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπενέγκαι			ἐπενέγκᾰσθαι
participle	m	ἐπενέγκᾱς			ἐπενεγκᾰ́μενος
	f	ἐπενέγκᾱσᾰ			ἐπενεγκᾰμένη
	n	ἐπενέγκᾰν			ἐπενεγκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπήνεγκον, ἐπηνεγκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήνεγκον	ἐπήνεγκες	ἐπήνεγκε(ν)	ἐπηνέγκετον	ἐπηνεγκέτην	ἐπηνέγκομεν	ἐπηνέγκετε	ἐπήνεγκον
	subjunctive	ἐπενέγκω	ἐπενέγκῃς	ἐπενέγκῃ	ἐπενέγκητον	ἐπενέγκητον	ἐπενέγκωμεν	ἐπενέγκητε	ἐπενέγκωσῐ(ν)
	optative	ἐπενέγκοιμῐ	ἐπενέγκοις	ἐπενέγκοι	ἐπενέγκοιτον	ἐπενεγκοίτην	ἐπενέγκοιμεν	ἐπενέγκοιτε	ἐπενέγκοιεν
	imperative		ἐπένεγκε	ἐπενεγκέτω	ἐπενέγκετον	ἐπενεγκέτων		ἐπενέγκετε	ἐπενεγκόντων
middle	indicative	ἐπηνεγκόμην	ἐπηνέγκου	ἐπηνέγκετο	ἐπηνέγκεσθον	ἐπηνεγκέσθην	ἐπηνεγκόμεθᾰ	ἐπηνέγκεσθε	ἐπηνέγκοντο
	subjunctive	ἐπενέγκωμαι	ἐπενέγκῃ	ἐπενέγκηται	ἐπενέγκησθον	ἐπενέγκησθον	ἐπενεγκώμεθᾰ	ἐπενέγκησθε	ἐπενέγκωνται
	optative	ἐπενεγκοίμην	ἐπενέγκοιο	ἐπενέγκοιτο	ἐπενέγκοισθον	ἐπενεγκοίσθην	ἐπενεγκοίμεθᾰ	ἐπενέγκοισθε	ἐπενέγκοιντο
	imperative		ἐπενεγκοῦ	ἐπενεγκέσθω	ἐπενέγκεσθον	ἐπενεγκέσθων		ἐπενέγκεσθε	ἐπενεγκέσθων
		active			middle
infinitive		ἐπενεγκεῖν			ἐπενεγκέσθαι
participle	m	ἐπενεγκών			ἐπενεγκόμενος
	f	ἐπενεγκοῦσᾰ			ἐπενεγκομένη
	n	ἐπενεγκόν			ἐπενεγκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπήνεικᾰ, ἐπηνεικᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήνεικᾰ	ἐπήνεικᾰς	ἐπήνεικε(ν)	ἐπηνείκᾰτον	ἐπηνεικᾰ́την	ἐπηνείκᾰμεν	ἐπηνείκᾰτε	ἐπήνεικᾰν
	subjunctive	ἐπενείκω	ἐπενείκῃς	ἐπενείκῃ	ἐπενείκητον	ἐπενείκητον	ἐπενείκωμεν	ἐπενείκητε	ἐπενείκωσῐ(ν)
	optative	ἐπενείκαιμῐ	ἐπενείκειᾰς, ἐπενείκαις	ἐπενείκειε(ν), ἐπενείκαι	ἐπενείκαιτον	ἐπενεικαίτην	ἐπενείκαιμεν	ἐπενείκαιτε	ἐπενείκειᾰν, ἐπενείκαιεν
	imperative		ἐπένεικον	ἐπενεικᾰ́τω	ἐπενείκᾰτον	ἐπενεικᾰ́των		ἐπενείκᾰτε	ἐπενεικᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηνεικᾰ́μην	ἐπηνείκω	ἐπηνείκᾰτο	ἐπηνείκᾰσθον	ἐπηνεικᾰ́σθην	ἐπηνεικᾰ́μεθᾰ	ἐπηνείκᾰσθε	ἐπηνείκᾰντο
	subjunctive	ἐπενείκωμαι	ἐπενείκῃ	ἐπενείκηται	ἐπενείκησθον	ἐπενείκησθον	ἐπενεικώμεθᾰ	ἐπενείκησθε	ἐπενείκωνται
	optative	ἐπενεικαίμην	ἐπενείκαιο	ἐπενείκαιτο	ἐπενείκαισθον	ἐπενεικαίσθην	ἐπενεικαίμεθᾰ	ἐπενείκαισθε	ἐπενείκαιντο
	imperative		ἐπένεικαι	ἐπενεικᾰ́σθω	ἐπενείκᾰσθον	ἐπενεικᾰ́σθων		ἐπενείκᾰσθε	ἐπενεικᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπενεῖκαι			ἐπενείκᾰσθαι
participle	m	ἐπενείκᾱς			ἐπενεικᾰ́μενος
	f	ἐπενείκᾱσᾰ			ἐπενεικᾰμένη
	n	ἐπενεῖκᾰν			ἐπενεικᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπήνῐκᾰ, ἐπηνῐκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήνῐκᾰ	ἐπήνῐκᾰς	ἐπήνῐκε(ν)	ἐπηνῐ́κᾰτον	ἐπηνῐκᾰ́την	ἐπηνῐ́κᾰμεν	ἐπηνῐ́κᾰτε	ἐπήνῐκᾰν
	subjunctive	ἐπενῐ́κω	ἐπενῐ́κῃς	ἐπενῐ́κῃ	ἐπενῐ́κητον	ἐπενῐ́κητον	ἐπενῐ́κωμεν	ἐπενῐ́κητε	ἐπενῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐπενῐ́καιμῐ	ἐπενῐ́κειᾰς, ἐπενῐ́καις	ἐπενῐ́κειε(ν), ἐπενῐ́και	ἐπενῐ́καιτον	ἐπενῐκαίτην	ἐπενῐ́καιμεν	ἐπενῐ́καιτε	ἐπενῐ́κειᾰν, ἐπενῐ́καιεν
	imperative		ἐπένῐκον	ἐπενῐκᾰ́τω	ἐπενῐ́κᾰτον	ἐπενῐκᾰ́των		ἐπενῐ́κᾰτε	ἐπενῐκᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηνῐκᾰ́μην	ἐπηνῐ́κω	ἐπηνῐ́κᾰτο	ἐπηνῐ́κᾰσθον	ἐπηνῐκᾰ́σθην	ἐπηνῐκᾰ́μεθᾰ	ἐπηνῐ́κᾰσθε	ἐπηνῐ́κᾰντο
	subjunctive	ἐπενῐ́κωμαι	ἐπενῐ́κῃ	ἐπενῐ́κηται	ἐπενῐ́κησθον	ἐπενῐ́κησθον	ἐπενῐκώμεθᾰ	ἐπενῐ́κησθε	ἐπενῐ́κωνται
	optative	ἐπενῐκαίμην	ἐπενῐ́καιο	ἐπενῐ́καιτο	ἐπενῐ́καισθον	ἐπενῐκαίσθην	ἐπενῐκαίμεθᾰ	ἐπενῐ́καισθε	ἐπενῐ́καιντο
	imperative		ἐπένῐκαι	ἐπενῐκᾰ́σθω	ἐπενῐ́κᾰσθον	ἐπενῐκᾰ́σθων		ἐπενῐ́κᾰσθε	ἐπενῐκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπενῐ́και			ἐπενῐ́κᾰσθαι
participle	m	ἐπενῐ́κᾱς			ἐπενῐκᾰ́μενος
	f	ἐπενῐ́κᾱσᾰ			ἐπενῐκᾰμένη
	n	ἐπενῐ́κᾰν			ἐπενῐκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπηνέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπηνέχθην	ἐπηνέχθης	ἐπηνέχθη	ἐπηνέχθητον	ἐπηνεχθήτην	ἐπηνέχθημεν	ἐπηνέχθητε	ἐπηνέχθησᾰν
	subjunctive	ἐπενεχθῶ	ἐπενεχθῇς	ἐπενεχθῇ	ἐπενεχθῆτον	ἐπενεχθῆτον	ἐπενεχθῶμεν	ἐπενεχθῆτε	ἐπενεχθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπενεχθείην	ἐπενεχθείης	ἐπενεχθείη	ἐπενεχθεῖτον, ἐπενεχθείητον	ἐπενεχθείτην, ἐπενεχθειήτην	ἐπενεχθεῖμεν, ἐπενεχθείημεν	ἐπενεχθεῖτε, ἐπενεχθείητε	ἐπενεχθεῖεν, ἐπενεχθείησᾰν
	imperative		ἐπενέχθητῐ	ἐπενεχθήτω	ἐπενέχθητον	ἐπενεχθήτων		ἐπενέχθητε	ἐπενεχθέντων
							passive
infinitive							ἐπενεχθῆναι
participle	m						ἐπενεχθείς
	f						ἐπενεχθεῖσᾰ
	n						ἐπενεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπενήνοχᾰ, ἐπενήνεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενήνοχᾰ	ἐπενήνοχᾰς	ἐπενήνοχε(ν)	ἐπενηνόχᾰτον	ἐπενηνόχᾰτον	ἐπενηνόχᾰμεν	ἐπενηνόχᾰτε	ἐπενηνόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπενηνόχω	ἐπενηνόχῃς	ἐπενηνόχῃ	ἐπενηνόχητον	ἐπενηνόχητον	ἐπενηνόχωμεν	ἐπενηνόχητε	ἐπενηνόχωσῐ(ν)
	optative	ἐπενηνόχοιμῐ, ἐπενηνοχοίην	ἐπενηνόχοις, ἐπενηνοχοίης	ἐπενηνόχοι, ἐπενηνοχοίη	ἐπενηνόχοιτον	ἐπενηνοχοίτην	ἐπενηνόχοιμεν	ἐπενηνόχοιτε	ἐπενηνόχοιεν
	imperative		ἐπενήνοχε	ἐπενηνοχέτω	ἐπενηνόχετον	ἐπενηνοχέτων		ἐπενηνόχετε	ἐπενηνοχόντων
middle/ passive	indicative	ἐπενήνεγμαι	ἐπενήνεξαι	ἐπενήνεκται	ἐπενήνεχθον	ἐπενήνεχθον	ἐπενηνέγμεθᾰ	ἐπενήνεχθε	ἐπενηνέχᾰται
	subjunctive	ἐπενηνεγμένος ὦ	ἐπενηνεγμένος ᾖς	ἐπενηνεγμένος ᾖ	ἐπενηνεγμένω ἦτον	ἐπενηνεγμένω ἦτον	ἐπενηνεγμένοι ὦμεν	ἐπενηνεγμένοι ἦτε	ἐπενηνεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπενηνεγμένος εἴην	ἐπενηνεγμένος εἴης	ἐπενηνεγμένος εἴη	ἐπενηνεγμένω εἴητον/εἶτον	ἐπενηνεγμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπενηνεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπενηνεγμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπενηνεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπενήνεξο	ἐπενηνέχθω	ἐπενήνεχθον	ἐπενηνέχθων		ἐπενήνεχθε	ἐπενηνέχθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπενηνοχέναι				ἐπενηνέχθαι
participle	m	ἐπενηνοχώς				ἐπενηνεγμένος
	f	ἐπενηνοχυῖᾰ				ἐπενηνεγμένη
	n	ἐπενηνοχός				ἐπενηνεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπενηνόχειν, ἐπενηνέγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπενηνόχειν, ἐπενηνόχη	ἐπενηνόχεις, ἐπενηνόχης	ἐπενηνόχει(ν)	ἐπενηνόχετον	ἐπενηνοχέτην	ἐπενηνόχεμεν	ἐπενηνόχετε	ἐπενηνόχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπενηνέγμην	ἐπενήνεξο	ἐπενήνεκτο	ἐπενήνεχθον	ἐπενηνέχθην	ἐπενηνέγμεθᾰ	ἐπενήνεχθε	ἐπενηνέχᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “ἐπιφέρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐπιφέρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἐπιφέρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐπιφέρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπιφέρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐπιφέρω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2018 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible