ῥόδινος

Ancient Greek

Etymology

From ῥόδον (rhódon, “rose”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /r̥ó.di.nos/ → /ˈro.ði.nos/ → /ˈro.ði.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥ó.di.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈro.di.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈro.ði.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈro.ði.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈro.ði.nos/

Adjective

ῥόδῐνος • (rhódinos) m (feminine ῥοδῐ́νη, neuter ῥόδῐνον); first/second declension

1. made of or from roses
2. pink

Inflection

First and second declension of ῥόδῐνος; ῥοδῐ́νη; ῥόδῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῥόδῐνος rhódinos	ῥοδῐ́νη rhodínē	ῥόδῐνον rhódinon		ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νᾱ rhodínā	ῥοδῐ́νω rhodínō		ῥόδῐνοι rhódinoi	ῥόδῐναι rhódinai	ῥόδῐνᾰ rhódina
Genitive		ῥοδῐ́νου rhodínou	ῥοδῐ́νης rhodínēs	ῥοδῐ́νου rhodínou		ῥοδῐ́νοιν rhodínoin	ῥοδῐ́ναιν rhodínain	ῥοδῐ́νοιν rhodínoin		ῥοδῐ́νων rhodínōn	ῥοδῐ́νων rhodínōn	ῥοδῐ́νων rhodínōn
Dative		ῥοδῐ́νῳ rhodínōi	ῥοδῐ́νῃ rhodínēi	ῥοδῐ́νῳ rhodínōi		ῥοδῐ́νοιν rhodínoin	ῥοδῐ́ναιν rhodínain	ῥοδῐ́νοιν rhodínoin		ῥοδῐ́νοις rhodínois	ῥοδῐ́ναις rhodínais	ῥοδῐ́νοις rhodínois
Accusative		ῥόδῐνον rhódinon	ῥοδῐ́νην rhodínēn	ῥόδῐνον rhódinon		ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νᾱ rhodínā	ῥοδῐ́νω rhodínō		ῥοδῐ́νους rhodínous	ῥοδῐ́νᾱς rhodínās	ῥόδῐνᾰ rhódina
Vocative		ῥόδῐνε rhódine	ῥοδῐ́νη rhodínē	ῥόδῐνον rhódinon		ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νᾱ rhodínā	ῥοδῐ́νω rhodínō		ῥόδῐνοι rhódinoi	ῥόδῐναι rhódinai	ῥόδῐνᾰ rhódina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ῥοδῐ́νως rhodínōs				ῥοδῐνώτερος rhodinṓteros				ῥοδῐνώτᾰτος rhodinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὑδρορόδῐνον (hudroródinon)

Descendants

• Greek: ρόδινος (ródinos)

Further reading

• “ῥόδινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ῥόδινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette