κατάλευκος

Greek

Etymology

Learnedly, from Mediaeval Byzantine Greek κατάλευκος (katáleukos). Synchronically analysable as κατά- (katá-, “intense”) +‎ λευκός (lefkós, “white”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈtalefkos/
• Hyphenation: κα‧τά‧λευ‧κος

Adjective

κατάλευκος • (katálefkos) m (feminine κατάλευκη, neuter κατάλευκο)

1. all white, pure, white, completely white
   • 1961, “Ο Γλάρος”, in Alekos Sakellarios (lyrics), Manos Hadjidakis (music), Η Αλίκη Στο Ναυτικό, performed by Aliki Vougiouklaki:

     Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη,
     Που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί.

     Kai zílepsa ti várka ti mikrí ti chionáti,
     Pou tis filoúse o gláros to katálefko paní.

     And I was jealous of the small snow-white boat,
     Whose pure white sail the seagull was kissing.

2. snow-white, lily-white

Declension

Declension of κατάλευκος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κατάλευκος •	κατάλευκη •	κατάλευκο •	κατάλευκοι •	κατάλευκες •	κατάλευκα •
genitive	κατάλευκου •	κατάλευκης •	κατάλευκου •	κατάλευκων •	κατάλευκων •	κατάλευκων •
accusative	κατάλευκο •	κατάλευκη •	κατάλευκο •	κατάλευκους •	κατάλευκες •	κατάλευκα •
vocative	κατάλευκε •	κατάλευκη •	κατάλευκο •	κατάλευκοι •	κατάλευκες •	κατάλευκα •

Synonyms

• κάτασπρος (kátaspros)
• ολόασπρος (olóaspros)
• ολόλευκος (olólefkos)
• πάλλευκος (pállefkos)

Antonyms

• κατάμαυρος (katámavros, “jet-black, completely black”)
• πάμμαυρος (pámmavros, “jet-black, completely black”)
• ολόμαυρος (olómavros, “jet-black, completely black”)