christendommelijk

Dutch

Etymology

From christendom +‎ -e- +‎ -lijk. From the 20th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌkrɪs.tənˈdɔ.mə.lək/
• Hyphenation: chris‧ten‧dom‧me‧lijk

Adjective

christendommelijk (comparative christendommelijker, superlative christendommelijkst)

1. (theology, chiefly Protestantism, derogatory) pertaining to (petit bourgeois) Christendom

Inflection

Declension of christendommelijk
uninflected	christendommelijk
inflected	christendommelijke
comparative	christendommelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		christendommelijk	christendommelijker	het christendommelijkst het christendommelijkste
indefinite	m./f. sing.	christendommelijke	christendommelijkere	christendommelijkste
	n. sing.	christendommelijk	christendommelijker	christendommelijkste
	plural	christendommelijke	christendommelijkere	christendommelijkste
definite		christendommelijke	christendommelijkere	christendommelijkste
partitive		christendommelijks	christendommelijkers	—