söz vermek

Turkish

Etymology

From söz (“a promise”) + vermek (“to give”); hence literally “to give a promise”.

Pronunciation

• IPA^(key): [sœz βəɾmɛc]

Verb

söz vermek

1. to promise

   Bana söz verdi. — He/she promised me.

Conjugation

Conjugation of söz vermek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			söz vermek
impersonal participle	imperfective		söz veren
	perfective		söz vermiş
	prospective		söz verecek
personal participle	non-prospective		söz verdiğim	söz verdiğin	söz verdiği	söz verdiğimiz	söz verdiğiniz	söz verdikleri
	prospective		söz vereceğim	söz vereceğin	söz vereceği	söz vereceğimiz	söz vereceğiniz	söz verecekleri
verbal noun			söz verme
way of doing			söz veriş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz veririm	söz verirsin	söz verir	söz veririz	söz verirsiniz	söz verirler
		imperfective	söz veriyorum	söz veriyorsun	söz veriyor	söz veriyoruz	söz veriyorsunuz	söz veriyorlar
	past	perfective	söz verdim	söz verdin	söz verdi	söz verdik	söz verdiniz	söz verdiler
		imperfective	söz veriyordum	söz veriyordun	söz veriyordu	söz veriyorduk	söz veriyordunuz	söz veriyorlardı (or söz veriyordular)
	future		söz vereceğim	söz vereceksin	söz verecek	söz vereceğiz	söz vereceksiniz	söz verecekler
inferential	perfective		söz vermişim	söz vermişsin	söz vermiş	söz vermişiz	söz vermişsiniz	söz vermişler
	aorist		söz verirmişim	söz verirmişsin	söz verirmiş	söz verirmişiz	söz verirmişsiniz	söz verirlermiş (or söz verirmişlar)
	imperfective		söz veriyormuşum	söz veriyormuşsun	söz veriyormuş	söz veriyormuşuz	söz veriyormuşsunuz	söz veriyorlarmış
conditional	simple		söz versem	söz versen	söz verse	söz versek	söz verseniz	söz verseler
	perfective		söz verseydim	söz verseydin	söz verseydi	söz verseydik	söz verseydiniz	söz verseydiler
optative			söz vereyim	söz veresin	söz vere	söz verelim	söz veresiniz	söz vereler
progressive			söz vermekteyim	söz vermektesin	söz vermekte	söz vermekteyiz	söz vermektesiniz	söz vermekteler
necessitative			söz vermeliyim	söz vermelisin	söz vermeli	söz vermeliyiz	söz vermelisiniz	söz vermeliler
imperative				söz ver	söz versin		söz verin	söz versinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz verir miyim?	söz verir misin?	söz verir mi?	söz verir miyiz?	söz verir misiniz?	söz verirler mi?
		imperfective	söz veriyor muyum?	söz veriyor musun?	söz veriyor mu?	söz veriyor muyuz?	söz veriyor musunuz?	söz veriyorlar mı?
	past	perfective	söz verdim mi?	söz verdin mi?	söz verdi mi?	söz verdik mi?	söz verdiniz mi?	söz verdiler mi?
		imperfective	söz veriyor muydum?	söz veriyor muydun?	söz veriyor muydu?	söz veriyor muyduk?	söz veriyor muydunuz?	söz veriyorlar mıydı?
	future		söz verecek miyim?	söz verecek misin?	söz verecek mi?	söz verecek miyiz?	söz verecek misiniz?	söz verecekler mi?
inferential	perfective		söz vermiş miyim?	söz vermiş misin?	söz vermiş mi?	söz vermiş miyiz?	söz vermiş misiniz?	söz vermişler mi?
	aorist		söz verir miymişim?	söz verir miymişsin?	söz verir miymiş?	söz verir miymişiz?	söz verir miymişsiniz?	söz verirler miymiş?
	imperfective		söz veriyor muymuşum?	söz veriyor muymuşsun?	söz veriyor muymuş?	söz veriyor muymuşuz?	söz veriyor muymuşsunuz?	söz veriyorlar mıymış?
conditional	simple		söz versem mi?	söz versen mi?	söz verse mi?	söz versek mi?	söz verseniz mi?	söz verseler mi?
	perfective		söz verse miydim?	söz verse miydin?	söz verse miydi?	söz verse miydik?	söz verse miydiniz?	söz verseler miydi?
progressive			söz vermekte miyim?	söz vermekte misin?	söz vermekte mi?	söz vermekte miyiz?	söz vermekte misiniz?	söz vermekteler mi?
necessitative			söz vermeli miyim?	söz vermeli misin?	söz vermeli mi?	söz vermeli miyiz?	söz vermeli misiniz?	söz vermeliler mi?
Negative declarative
infinitive			söz vermemek
impersonal participle	imperfective		söz vermeyen
	perfective		söz vermemiş
	prospective		söz vermeyecek
personal participle	non-prospective		söz vermediğim	söz vermediğin	söz vermediği	söz vermediğimiz	söz vermediğiniz	söz vermedikleri
	prospective		söz vermeyeceğim	söz vermeyeceğin	söz vermeyeceği	söz vermeyeceğimiz	söz vermeyeceğiniz	söz vermeyecekleri
verbal noun			söz vermeme
way of doing			söz vermeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz vermem	söz vermezsin	söz vermez	söz vermeyiz	söz vermezsiniz	söz vermezler
		imperfective	söz vermiyorum	söz vermiyorsun	söz vermiyor	söz vermiyoruz	söz vermiyorsunuz	söz vermiyorlar
	past	perfective	söz vermedim	söz vermedin	söz vermedi	söz vermedik	söz vermediniz	söz vermediler
		imperfective	söz vermiyordum	söz vermiyordun	söz vermiyordu	söz vermiyorduk	söz vermiyordunuz	söz vermiyorlardı
	future		söz vermeyeceğim	söz vermeyeceksin	söz vermeyecek	söz vermeyeceğiz	söz vermeyeceksiniz	söz vermeyecekler
inferential	perfective		söz vermemişim	söz vermemişsin	söz vermemiş	söz vermemişiz	söz vermemişsiniz	söz vermemişler
	aorist		söz vermezmişim	söz vermezmişsin	söz vermezmiş	söz vermezmişiz	söz vermezmişsiniz	söz vermezlermiş
	imperfective		söz vermiyormuşum	söz vermiyormuşsun	söz vermiyormuş	söz vermiyormuşuz	söz vermiyormuşsunuz	söz vermiyorlarmış
conditional	simple		söz vermesem	söz vermesen	söz vermese	söz vermesek	söz vermeseniz	söz vermeseler
	perfective		söz vermeseydim	söz vermeseydin	söz vermeseydi	söz vermeseydik	söz vermeseydiniz	söz vermeseydiler
optative			söz vermeyeyim	söz vermeyesin	söz vermeye	söz vermeyelim	söz vermeyesiniz	söz vermeyeler
progressive			söz vermemekteyim	söz vermemektesin	söz vermemekte	söz vermemekteyiz	söz vermemektesiniz	söz vermemekteler
necessitative			söz vermemeliyim	söz vermemelisin	söz vermemeli	söz vermemeliyiz	söz vermemelisiniz	söz vermemeliler
imperative				söz verme	söz vermesin		söz vermeyin	söz vermesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz vermez miyim?	söz vermez misin?	söz vermez mi?	söz vermez miyiz?	söz vermez misiniz?	söz vermezler mi?
		imperfective	söz vermiyor muyum?	söz vermiyor musun?	söz vermiyor mu?	söz vermiyor muyuz?	söz vermiyor musunuz?	söz vermiyorlar mı?
	past	perfective	söz vermedim mi?	söz vermedin mi?	söz vermedi mi?	söz vermedik mi?	söz vermediniz mi?	söz vermediler mi?
		imperfective	söz vermiyor muydum?	söz vermiyor muydun?	söz vermiyor muydu?	söz vermiyor muyduk?	söz vermiyor muydunuz?	söz vermiyorlar mıydı?
	future		söz vermeyecek miyim?	söz vermeyecek misin?	söz vermeyecek mi?	söz vermeyecek miyiz?	söz vermeyecek misiniz?	söz vermeyecekler mi?
inferential	perfective		söz vermemiş miyim?	söz vermemiş misin?	söz vermemiş mi?	söz vermemiş miyiz?	söz vermemiş misiniz?	söz vermemişler mi?
	aorist		söz vermez miymişim?	söz vermez miymişsin?	söz vermez miymiş?	söz vermez miymişiz?	söz vermez miymişsiniz?	söz vermezler miymiş?
	imperfective		söz vermiyor muymuşum?	söz vermiyor muymuşsun?	söz vermiyor muymuş?	söz vermiyor muymuşuz?	söz vermiyor muymuşsunuz?	söz vermiyorlar mıymış?
conditional	simple		söz vermesem mi?	söz vermesen mi?	söz vermese mi?	söz vermesek mi?	söz vermeseniz mi?	söz vermeseler mi?
	perfective		söz vermese miydim?	söz vermese miydin?	söz vermese miydi?	söz vermese miydik?	söz vermese miydiniz?	söz vermeseler miydi?
progressive			söz vermemekte miyim?	söz vermemekte misin?	söz vermemekte mi?	söz vermemekte miyiz?	söz vermemekte misiniz?	söz vermemekteler mi?
necessitative			söz vermemeli miyim?	söz vermemeli misin?	söz vermemeli mi?	söz vermemeli miyiz?	söz vermemeli misiniz?	söz vermemeliler mi?