söz

See also: soz, soez, and sóz

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		сөз
Abjad		سؤز‎

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *söŕ; cognate with Old Turkic [script needed] (söz).

Pronunciation

• IPA^(key): [sœz]

• Audio

  (file)

Noun

söz (definite accusative sözü, plural sözlər)

1. word

   İngilis dilində xeyli söz var. ― There are a lot of words in English.

   sözün mənasını bilmək ― to know the meaning of a word

   mənasız sözlər ― meaningless words

2. speech; something to say

   Gəl bura, sənə sözüm var. ― Come over here, there is something I want to tell you.

   Sənə daha sözüm yoxdur. ― I have nothing else to tell you. (literally, “I have no more words for you.”)

3. argument, disagreement, difference
4. talk, gossip

Declension

Declension of söz
	singular	plural
nominative	söz	sözlər
definite accusative	sözü	sözləri
dative	sözə	sözlərə
locative	sözdə	sözlərdə
ablative	sözdən	sözlərdən
definite genitive	sözün	sözlərin

Possessive forms of söz
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sözüm	sözlərim
sənin (“your”)	sözün	sözlərin
onun (“his/her/its”)	sözü	sözləri
bizim (“our”)	sözümüz	sözlərimiz
sizin (“your”)	sözünüz	sözləriniz
onların (“their”)	sözü or sözləri	sözləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sözümü	sözlərimi
sənin (“your”)	sözünü	sözlərini
onun (“his/her/its”)	sözünü	sözlərini
bizim (“our”)	sözümüzü	sözlərimizi
sizin (“your”)	sözünüzü	sözlərinizi
onların (“their”)	sözünü or sözlərini	sözlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sözümə	sözlərimə
sənin (“your”)	sözünə	sözlərinə
onun (“his/her/its”)	sözünə	sözlərinə
bizim (“our”)	sözümüzə	sözlərimizə
sizin (“your”)	sözünüzə	sözlərinizə
onların (“their”)	sözünə or sözlərinə	sözlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sözümdə	sözlərimdə
sənin (“your”)	sözündə	sözlərində
onun (“his/her/its”)	sözündə	sözlərində
bizim (“our”)	sözümüzdə	sözlərimizdə
sizin (“your”)	sözünüzdə	sözlərinizdə
onların (“their”)	sözündə or sözlərində	sözlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sözümdən	sözlərimdən
sənin (“your”)	sözündən	sözlərindən
onun (“his/her/its”)	sözündən	sözlərindən
bizim (“our”)	sözümüzdən	sözlərimizdən
sizin (“your”)	sözünüzdən	sözlərinizdən
onların (“their”)	sözündən or sözlərindən	sözlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sözümün	sözlərimin
sənin (“your”)	sözünün	sözlərinin
onun (“his/her/its”)	sözünün	sözlərinin
bizim (“our”)	sözümüzün	sözlərimizin
sizin (“your”)	sözünüzün	sözlərinizin
onların (“their”)	sözünün or sözlərinin	sözlərinin

Derived terms

• sözcük (diminutive)
• atalar sözü (“proverb”)
• sözbaz (“slanderer”)
  • sözbazlıq (“slander”)
• sözlük (“wordlist”)
• sözləşmə (“argument, quarrel”)
• sözdüzəldici (“derivational”)
• sözdəyişdirici (“inflectional”)
• sözçü (“a wordy person”)
  • sözçülük (“verbosity, wordiness”)
• söz-söhbət (“gossip; argument; discontent”)
• söz kəndirbazlığı
• söz ishalı

Phrases

• söz aramızda
• söz yoxdur
• (uzun) sözün qısası

 

Compounded verbs

• söz açmaq
• söz altında qalmamaq
• söz atmaq
• söz çıxartmaq
• söz döyüşdürmək
• söz düşmək
• söz eləmək
• söz gəlmək
• söz gəzdirmək
• söz güləşdirmək
• söz qoymaq
• söz olmaq
• söz salmaq
• söz tutmaq
• söz vermək
• sözə gəlmək
• sözü azdırmaq
• sözü bir yerə qoymaq
• sözü keçmək
• sözü keçmək
• sözü uzatmaq
• sözü yerə düşmək
• sözündən çıxmaq
• sözünə baxmaq
• sözünü ağzında qoymaq
• sözünü kəsmək
• sözünü qaytarmaq

 

Further reading

• “söz” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology

Cognate with Old Turkic [script needed] (söz), from Proto-Turkic *söŕ.

Noun

söz (accusative [please provide], plural [please provide])

1. word
2. speech

Gagauz

Etymology

Cognate with Old Turkic [script needed] (söz), from Proto-Turkic *söŕ.

Noun

söz (definite accusative sözü, plural sözler)

1. word
2. speech

Further reading

• söz at gagauz.online

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *söŕ.

Noun

söz

1. word

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “söz”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ, Moskva, →ISBN

Khalaj

Perso-Arabic		سؤز‎

Etymology

From Proto-Turkic *söŕ.

Pronunciation

• (Xarrâbî) IPA^(key): [sœ(ː)z], [sɛ̹ˑz]

Noun

söz (definite accusative sözü, plural sözlər)

1. word

Declension

Declension of söz

	singular	plural
nominative	söz	sözlər
genitive	sözüyñ	sözləriyñ
dative	sözkə	sözlərkə
definite accusative	sözü	sözləri
locative	sözçə	sözlərçə
ablative	sözdən	sözlərdən
instrumental	sözlən	sözlərlən
equative	sözvâra	sözlərvâra
quantitative	sözqadar	sözlərqadar

References

• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish سوز‎ (söz), from Proto-Turkic *söŕ.

Pronunciation

• IPA^(key): [sø̞z]

Noun

söz (definite accusative sözü, plural sözler)

1. word, statement, speech

   Fazla söze gerek yok.

   There is no need for too many words.

2. lyric
3. promise
4. quote

   Sözlerimi Einstein'ın bir sözüyle bitirmek isterim.

   I want to end my speech with a quote from Einstein.

5. rumor

Declension

Inflection
Nominative	söz
Definite accusative	sözü
	Singular	Plural
Nominative	söz	sözler
Definite accusative	sözü	sözleri
Dative	söze	sözlere
Locative	sözde	sözlerde
Ablative	sözden	sözlerden
Genitive	sözün	sözlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sözüm sözlerim 2nd singular sözün sözlerin 3rd singular sözü sözleri 1st plural sözümüz sözlerimiz 2nd plural sözünüz sözleriniz 3rd plural sözleri sözleri Definite accusative Singular Plural 1st singular sözümü sözlerimi 2nd singular sözünü sözlerini 3rd singular sözünü sözlerini 1st plural sözümüzü sözlerimizi 2nd plural sözünüzü sözlerinizi 3rd plural sözlerini sözlerini Dative Singular Plural 1st singular sözüme sözlerime 2nd singular sözüne sözlerine 3rd singular sözüne sözlerine 1st plural sözümüze sözlerimize 2nd plural sözünüze sözlerinize 3rd plural sözlerine sözlerine Locative Singular Plural 1st singular sözümde sözlerimde 2nd singular sözünde sözlerinde 3rd singular sözünde sözlerinde 1st plural sözümüzde sözlerimizde 2nd plural sözünüzde sözlerinizde 3rd plural sözlerinde sözlerinde Ablative Singular Plural 1st singular sözümden sözlerimden 2nd singular sözünden sözlerinden 3rd singular sözünden sözlerinden 1st plural sözümüzden sözlerimizden 2nd plural sözünüzden sözlerinizden 3rd plural sözlerinden sözlerinden Genitive Singular Plural 1st singular sözümün sözlerimin 2nd singular sözünün sözlerinin 3rd singular sözünün sözlerinin 1st plural sözümüzün sözlerimizin 2nd plural sözünüzün sözlerinizin 3rd plural sözlerinin sözlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular sözüm sözlerim 2nd singular sözsün sözlersin 3rd singular söz sözdür sözler sözlerdir 1st plural sözüz sözleriz 2nd plural sözsünüz sözlersiniz 3rd plural sözler sözlerdir

Synonyms

• kelam

Derived terms

• sözce
• sözcü
• sözcük
• sözcülük
• sözle
• sözlü
• sözlük
• sözlükçü
• sözlükçülük
• sözlülük
• sözse
• sözsüz
• sözsüzlük

 

Related terms

• söz vermek

See also

• lügat

Turkmen

Alternative forms

• (1992 orthography) sqz

Etymology

From Proto-Turkic *söŕ.

Pronunciation

• IPA^(key): [θøð]

Noun

söz (definite accusative sözi, plural sözler)

1. word
2. speech

Declension

Declension of söz

	singular	plural
nominative	söz	sözler
accusative	sözi	sözleri
genitive	sözüň	sözleriň
dative	söze	sözlere
locative	sözde	sözlerde
ablative	sözden	sözlerden

Derived terms

• sözlük