dil

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: DIL, Dil, díl, and dił

Azerbaijani[edit]

Azerbaijani Wikipedia has an article on:
Wikipedia az

Etymology 1[edit]

From Proto-Turkic *dil, *dɨl (“tongue; language”)[1]. Cognate with Turkish dil.

Further cognates

Cognate with Old Uyghur [script needed] (dïl), Karakhanid [script needed] (dïl), Turkmen dil (“to rise”), Crimean Tatar til, Uzbek til, Uyghur تىل‎ (til) Kazakh тил (tïl), Kyrgyz тил (til), Southern Altai тил (til), Tatar тел (tel), Bashkir тел (tel), Tuvan дыл (dıl),Yakut тыл (tıl), Chuvash чӗлхе (čĕlhe).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

Other scripts
Cyrillic дил
Roman dil
Perso-Arabic دیل‎

dil (definite accusative dili, plural dillər)

  1. (anatomy) tongue
  2. language
    Azərbaycan dili
    Azerbaijani language
Declension[edit]
Declension of dil
singular plural
nominative dil dillər
definite accusative dili dilləri
dative dilə dillərə
locative dildə dillərdə
ablative dildən dillərdən
definite genitive dilin dillərin
Possessive forms of dil
nominative
singular plural
mənim (“my”) dilim dillərim
sənin (“your”) dilin dillərin
onun (“his/her/its”) dili dilləri
bizim (“our”) dilimiz dillərimiz
sizin (“your”) diliniz dilləriniz
onların (“their”) dili dilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dilimi dillərimi
sənin (“your”) dilini dillərini
onun (“his/her/its”) dilini dillərini
bizim (“our”) dilimizi dillərimizi
sizin (“your”) dilinizi dillərinizi
onların (“their”) dilini dillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dilimə dillərimə
sənin (“your”) dilinə dillərinə
onun (“his/her/its”) dilinə dillərinə
bizim (“our”) dilimizə dillərimizə
sizin (“your”) dilinizə dillərinizə
onların (“their”) dilinə dillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dilimdə dillərimdə
sənin (“your”) dilində dillərində
onun (“his/her/its”) dilində dillərində
bizim (“our”) dilimizdə dillərimizdə
sizin (“your”) dilinizdə dillərinizdə
onların (“their”) dilində dillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dilimdən dillərimdən
sənin (“your”) dilindən dillərindən
onun (“his/her/its”) dilindən dillərindən
bizim (“our”) dilimizdən dillərimizdən
sizin (“your”) dilinizdən dillərinizdən
onların (“their”) dilindən dillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dilimin dillərimin
sənin (“your”) dilinin dillərinin
onun (“his/her/its”) dilinin dillərinin
bizim (“our”) dilimizin dillərimizin
sizin (“your”) dilinizin dillərinizin
onların (“their”) dilinin dillərinin
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

From Persian دل‎.

Noun[edit]

dil (definite accusative dili, plural dillər)

  1. (anatomy) heart
Declension[edit]
Declension of dil
singular plural
nominative dil dillər
definite accusative dili dilləri
dative dilə dillərə
locative dildə dillərdə
ablative dildən dillərdən
definite genitive dilin dillərin
Possessive forms of dil
nominative
singular plural
mənim (“my”) dilim dillərim
sənin (“your”) dilin dillərin
onun (“his/her/its”) dili dilləri
bizim (“our”) dilimiz dillərimiz
sizin (“your”) diliniz dilləriniz
onların (“their”) dili dilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dilimi dillərimi
sənin (“your”) dilini dillərini
onun (“his/her/its”) dilini dillərini
bizim (“our”) dilimizi dillərimizi
sizin (“your”) dilinizi dillərinizi
onların (“their”) dilini dillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dilimə dillərimə
sənin (“your”) dilinə dillərinə
onun (“his/her/its”) dilinə dillərinə
bizim (“our”) dilimizə dillərimizə
sizin (“your”) dilinizə dillərinizə
onların (“their”) dilinə dillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dilimdə dillərimdə
sənin (“your”) dilində dillərində
onun (“his/her/its”) dilində dillərində
bizim (“our”) dilimizdə dillərimizdə
sizin (“your”) dilinizdə dillərinizdə
onların (“their”) dilində dillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dilimdən dillərimdən
sənin (“your”) dilindən dillərindən
onun (“his/her/its”) dilindən dillərindən
bizim (“our”) dilimizdən dillərimizdən
sizin (“your”) dilinizdən dillərinizdən
onların (“their”) dilindən dillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dilimin dillərimin
sənin (“your”) dilinin dillərinin
onun (“his/her/its”) dilinin dillərinin
bizim (“our”) dilimizin dillərimizin
sizin (“your”) dilinizin dillərinizin
onların (“their”) dilinin dillərinin
Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dil”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Ido[edit]

Preposition[edit]

dil

  1. Contraction of di la.

Usage notes[edit]

This is optional, you can also use di l'...

Kurdish[edit]

Etymology[edit]

From Persian دل‎ (dil).

Noun[edit]

dil m

  1. heart (an organ)

Palauan[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Malayo-Polynesian *tina, from Proto-Austronesian *taina (“female of animals”).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dil

  1. female, woman (social role)

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

References[edit]

  • dil in Palauan Language Online: Palauan-English Dictionary, at tekinged.com.
  • dil in Palauan-English Dictionary, at trussel2.com.
  • dil in Lewis S. Josephs; Edwin G. McManus; Masa-aki Emesiochel (1977) Palauan-English Dictionary, University Press of Hawaii, →ISBN, page 79.

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

From English deal.

Noun[edit]

dil m (Cyrillic spelling дил)

  1. deal (agreement between parties)

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *til, *dɨl (“tongue; language”), *dil (“tongue; language”). Cognate with Old Turkic [Term?].

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈdil/
  • Hyphenation: dil

Noun[edit]

dil (definite accusative dili, plural diller)

  1. (linguistics) language
  2. (physiology) tongue (the flexible muscular organ in the mouth)

Declension[edit]

Inflection
Nominative dil
Definite accusative dili
Singular Plural
Nominative dil diller
Definite accusative dili dilleri
Dative dile dillere
Locative dilde dillerde
Ablative dilden dillerden
Genitive dilin dillerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular dilim dillerim
2nd singular dilin dillerin
3rd singular dili dilleri
1st plural dilimiz dillerimiz
2nd plural diliniz dilleriniz
3rd plural dilleri dilleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular dilim dillerim
2nd singular dilsin dillersin
3rd singular dil
dildir 		diller
dillerdir
1st plural diliz dilleriz
2nd plural dilsiniz dillersiniz
3rd plural diller dillerdir

Hyponyms[edit]

artificial languages
natural languages
natural languages (grouping)
natural languages (kinds)
natural languages (types)

Derived terms[edit]

Derived terms

Volapük[edit]

Noun[edit]

dil (plural dils)

  1. part

Declension[edit]

declension of dil
singular plural
nominative dil dils
genitive dila dilas
dative dile diles
accusative dili dilis
vocative 1 o dil! o dils!
predicative 2 dilu dilus
  • 1 status as a case is disputed
  • 2 in some later, non-classical Volapük only

Westrobothnian[edit]

Verb[edit]

dil (preterite & supine dilä)

  1. (intransitive) drain very slowly, dropwise
  2. (intransitive) small stains appear

Noun[edit]

dil m (definite singular diln, definite plural dila)

  1. stain, spot
  2. small red pimples or rashes

Related terms[edit]

Preposition[edit]

dil

  1. Alternative spelling of dill

Zazaki[edit]

Etymology[edit]

From Persian دل‎ (dil).

Noun[edit]

dil m

  1. heart (an organ)
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dil&oldid=49976137"