ölü

See also: olu, õlu, and olu-

Turkish

Etymology

From Old Turkic ölüg, from öl- (“to die”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ø.ly]
• Hyphenation: ö‧lü

Adjective

ölü (comparative daha ölü, superlative en ölü)

1. dead

Noun

ölü (definite accusative ölüyü, plural ölüler)

1. the dead

Declension

declension of ölü

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölü	ölüler
definite accusative (belirtme)	ölüyü	ölüleri
dative (yönelme)	ölüye	ölülere
locative (bulunma)	ölüde	ölülerde
ablative (ayrılma)	ölüden	ölülerden
genitive (tamlayan)	ölünün	ölülerin

possessive forms of ölü

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölüm	ölülerim
definite accusative (belirtme)	ölümü	ölülerimi
dative (yönelme)	ölüme	ölülerime
locative (bulunma)	ölümde	ölülerimde
ablative (çıkma)	ölümden	ölülerimden
genitive (tamlayan)	ölümün	ölülerimin
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölün	ölülerin
definite accusative (belirtme)	ölünü	ölülerini
dative (yönelme)	ölüne	ölülerine
locative (bulunma)	ölünde	ölülerinde
ablative (çıkma)	ölünden	ölülerinden
genitive (tamlayan)	ölünün	ölülerinin
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölüsü	ölüleri
definite accusative (belirtme)	ölüsünü	ölülerini
dative (yönelme)	ölüsüne	ölülerine
locative (bulunma)	ölüsünde	ölülerinde
ablative (çıkma)	ölüsünden	ölülerinden
genitive (tamlayan)	ölüsünün	ölülerinin
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölümüz	ölülerimiz
definite accusative (belirtme)	ölümüzü	ölülerimizi
dative (yönelme)	ölümüze	ölülerimize
locative (bulunma)	ölümüzde	ölülerimizde
ablative (çıkma)	ölümüzden	ölülerimizden
genitive (tamlayan)	ölümüzün	ölülerimizin
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölünüz	ölüleriniz
definite accusative (belirtme)	ölünüzü	ölülerinizi
dative (yönelme)	ölünüze	ölülerinize
locative (bulunma)	ölünüzde	ölülerinizde
ablative (çıkma)	ölünüzden	ölülerinizden
genitive (tamlayan)	ölünüzün	ölülerinizin
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ölüleri	ölüleri
definite accusative (belirtme)	ölülerini	ölülerini
dative (yönelme)	ölülerine	ölülerine
locative (bulunma)	ölülerinde	ölülerinde
ablative (çıkma)	ölülerinden	ölülerinden
genitive (tamlayan)	ölülerinin	ölülerinin

predicative forms of ölü

simple present	singular	plural
ben (I am)	ölüyüm	ölülerim*
sen (you are)	ölüsün	ölülersin*
o (he/she/it is)	ölü / ölüdür	ölüler* / ölülerdir*
biz (we are)	ölüyüz	ölüleriz
siz (you are)	ölüsünüz	ölülersiniz
onlar (they are)	ölüler	ölülerdir
simple past	singular	plural
ben (I was)	ölüydüm	ölülerdim*
sen (you were)	ölüydün	ölülerdin*
o (he/she/it was)	ölüydü	ölülerdi*
biz (we were)	ölüydük	ölülerdik
siz (you were)	ölüydünüz	ölülerdiniz
onlar (they were)	ölüydüler	ölülerdi
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	ölüymüşüm	ölülermişim*
sen (you were)	ölüymüşsün	ölülermişsin*
o (he/she/it was)	ölüymüş	ölülermiş*
biz (we were)	ölüymüşüz	ölülermişiz
siz (you were)	ölüymüşsünüz	ölülermişsiniz
onlar (they were)	ölüymüşler	ölülermiş
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.

Antonyms

• diri