ölü

See also: olu, õlu, and olu-

Turkish

Etymology

From Old Turkic ölüg, from öl- (“to die”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ø.ly]
• Hyphenation: ö‧lü

Adjective

ölü (comparative daha ölü, superlative en ölü)

1. dead

Noun

ölü (definite accusative ölüyü, plural ölüler)

1. the dead

Declension

Inflection
Nominative	ölü
Definite accusative	ölüyü
	Singular	Plural
Nominative	ölü	ölüler
Definite accusative	ölüyü	ölüleri
Dative	ölüye	ölülere
Locative	ölüde	ölülerde
Ablative	ölüden	ölülerden
Genitive	ölünün	ölülerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular ölüm ölülerim 2nd singular ölün ölülerin 3rd singular ölüsü ölüleri 1st plural ölümüz ölülerimiz 2nd plural ölünüz ölüleriniz 3rd plural ölüleri ölüleri
Predicative forms Singular Plural 1st singular ölüyüm ölülerim 2nd singular ölüsün ölülersin 3rd singular ölü ölüdür ölüler ölülerdir 1st plural ölüyüz ölüleriz 2nd plural ölüsünüz ölülersiniz 3rd plural ölüler ölülerdir

Antonyms

• diri