diri

See also: Diri

Cebuano

Pronunciation

• Hyphenation: di‧ri

Adverb

diri

1. here

---

Esperanto

Etymology

From French, Italian dire, and from inflected forms of Spanish decir.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdiri/
• Hyphenation: di‧ri

Verb

diri (present diras, past diris, future diros, conditional dirus, volitive diru)

1. (transitive) to say, to tell

Conjugation

Conjugation of diri present past future singular plural singular plural singular plural tense diras diris diros active participle diranta dirantaj dirinta dirintaj dironta dirontaj acc. dirantan dirantajn dirintan dirintajn dirontan dirontajn passive participle dirata dirataj dirita diritaj dirota dirotaj acc. diratan diratajn diritan diritajn dirotan dirotajn nominal active participle diranto dirantoj dirinto dirintoj dironto dirontoj acc. diranton dirantojn dirinton dirintojn dironton dirontojn nominal passive participle dirato diratoj dirito diritoj diroto dirotoj acc. diraton diratojn diriton diritojn diroton dirotojn adverbial active participle dirante dirinte dironte adverbial passive participle dirate dirite dirote infinitive diri imperative diru conditional dirus

Derived terms

• eldiri

---

Haitian Creole

Etymology

From French du riz (“some rice”). 

Noun

diri

1. rice

---

Indonesian

Pronunciation

• IPA^(key): /di.ri/

Noun

diri

1. person

Derived terms

• berdiri - to stand
• mendirikan - to erect
• pendirian - erection
• sendiri - self

---

Latin

Adjective

dīrī

1. nominative masculine plural of dīrus
2. genitive masculine singular of dīrus
3. genitive neuter singular of dīrus
4. vocative masculine plural of dīrus

---

Malay

Etymology

From Proto-Malayic *diri (compare Indonesian diri), form Proto-Malayo-Polynesian *diʀi, from Proto-Austronesian *diʀi.

Pronunciation

• IPA^(key): /diri/
• Rhymes: -iri, -ri, -i

Verb

diri (used in the form berdiri)

1. to stand

Derived terms

• berdiri (“to stand”)
• sendiri (“self, oneself”)

Noun

diri

1. person
2. self

---

Sranan Tongo

Adverb

diri

1. a lot

---

Turkish

Etymology

From Old Turkic tirig, from Proto-Turkic *dīri-.

Adjective

diri

1. alive

Declension

predicative forms of diri

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	diriyim	diri miyim?	diri değilim	diri değil miyim?
sen (you are)	dirisin	diri misin?	diri değilsin	diri değil misin?
o (he/she/it is)	diri / diridir	diri mi?	diri değil	diri değil mi?
biz (we are)	diriyiz	diri miyiz?	diri değiliz	diri değil miyiz?
siz (you are)	dirisiniz	diri misiniz?	diri değilsiniz	diri değil misiniz?
onlar (they are)	diri(ler)	diri(ler) mi?	diri değil(ler)	diri değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	diriydim	diri miydim?	diri değildim	diri değil miydim?
sen (you were)	diriydin	diri miydin?	diri değildin	diri değil miydin?
o (he/she/it was)	diriydi	diri miydi?	diri değildi	diri değil miydi?
biz (we were)	diriydik	diri miydik?	diri değildik	diri değil miydik?
siz (you were)	diriydiniz	diri miydiniz?	diri değildiniz	diri değil miydiniz?
onlar (they were)	diriydiler	diri miydiler?	diri değildi(ler) / değillerdi	diri değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	diriymişim	diri miymişim?	diri değilmişim	diri değil miymişim?
sen (you were)	diriymişsin	diri miymişsin?	diri değilmişsin	diri değil miymişsin?
o (he/she/it was)	diriymiş	diri miymiş?	diri değilmiş	diri değil miymiş?
biz (we were)	diriymişiz	diri miymişiz?	diri değilmişiz	diri değil miymişiz?
siz (you were)	diriymişsiniz	diri miymişsiniz?	diri değilmişsiniz	diri değil miymişsiniz?
onlar (they were)	diriymişler	diri miymişler?	diri değilmiş(ler) / değillermiş	diri değil miymişler?

Derived terms

• dirim

Antonyms

• ölü

---

Yoke

Noun

diri

1. water

Synonyms

• memba

References

• Cornelis L. Voorhoeve, Languages of Irian Jaya Checklist (1975, Canberra: Pacific Linguistics), page 122