roestvrij

Dutch

Etymology

From roest (“rust”) +‎ -vrij (“free”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

roestvrij (comparative roestvrijer, superlative roestvrijst)

1. free of rust
2. stainless

Inflection

Declension of roestvrij
uninflected	roestvrij
inflected	roestvrije
comparative	roestvrijer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		roestvrij	roestvrijer	het roestvrijst het roestvrijste
indefinite	m./f. sing.	roestvrije	roestvrijere	roestvrijste
	n. sing.	roestvrij	roestvrijer	roestvrijste
	plural	roestvrije	roestvrijere	roestvrijste
definite		roestvrije	roestvrijere	roestvrijste
partitive		roestvrijs	roestvrijers	—