adoreren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French adorer, from Latin adōrō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌaːdoːˈreːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ado‧re‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

adoreren

1. (transitive) to adore

Inflection

Conjugation of adoreren (weak)
infinitive	adoreren
past singular	adoreerde
past participle	geadoreerd
infinitive	adoreren
gerund	adoreren n
	present tense	past tense
1st person singular	adoreer	adoreerde
2nd person sing. (jij)	adoreert, adoreer2	adoreerde
2nd person sing. (u)	adoreert	adoreerde
2nd person sing. (gij)	adoreert	adoreerde
3rd person singular	adoreert	adoreerde
plural	adoreren	adoreerden
subjunctive sing.1	adorere	adoreerde
subjunctive plur.1	adoreren	adoreerden
imperative sing.	adoreer
imperative plur.1	adoreert
participles	adorerend	geadoreerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• adoratie