κάπτω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *kapťō, from Proto-Indo-European *kap-yé-ti, from *kap- (“seize, grab”). Exact cognate of Latin capiō, Old English hebban (English heave).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /káp.tɔː/ → /ˈkap.to/ → /ˈkap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /káp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkap.to/

Verb

κᾰ́πτω • (káptō)

1. to gulp down

   Synonym: λᾰ́πτω (láptō)

   • 414 BCE, Aristophanes, The Birds 245
   • Nicocles 140D
   • Xenarchus, Πορφύρα 3
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 8.3.10
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 8.6.1
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 9.35
   • 4th century BC, Eubulus, Antiope 2.7

Inflection

   Present: κᾰ́πτω, κᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰ́πτω	κᾰ́πτεις	κᾰ́πτει	κᾰ́πτετον	κᾰ́πτετον	κᾰ́πτομεν	κᾰ́πτετε	κᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰ́πτω	κᾰ́πτῃς	κᾰ́πτῃ	κᾰ́πτητον	κᾰ́πτητον	κᾰ́πτωμεν	κᾰ́πτητε	κᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	κᾰ́πτοιμῐ	κᾰ́πτοις	κᾰ́πτοι	κᾰ́πτοιτον	κᾰπτοίτην	κᾰ́πτοιμεν	κᾰ́πτοιτε	κᾰ́πτοιεν
	imperative		κᾰ́πτε	κᾰπτέτω	κᾰ́πτετον	κᾰπτέτων		κᾰ́πτετε	κᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	κᾰ́πτομαι	κᾰ́πτῃ, κᾰ́πτει	κᾰ́πτεται	κᾰ́πτεσθον	κᾰ́πτεσθον	κᾰπτόμεθᾰ	κᾰ́πτεσθε	κᾰ́πτονται
	subjunctive	κᾰ́πτωμαι	κᾰ́πτῃ	κᾰ́πτηται	κᾰ́πτησθον	κᾰ́πτησθον	κᾰπτώμεθᾰ	κᾰ́πτησθε	κᾰ́πτωνται
	optative	κᾰπτοίμην	κᾰ́πτοιο	κᾰ́πτοιτο	κᾰ́πτοισθον	κᾰπτοίσθην	κᾰπτοίμεθᾰ	κᾰ́πτοισθε	κᾰ́πτοιντο
	imperative		κᾰ́πτου	κᾰπτέσθω	κᾰ́πτεσθον	κᾰπτέσθων		κᾰ́πτεσθε	κᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰ́πτειν				κᾰ́πτεσθαι
participle	m	κᾰ́πτων				κᾰπτόμενος
	f	κᾰ́πτουσᾰ				κᾰπτομένη
	n	κᾰ́πτον				κᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔκᾰπτον, ἐκᾰπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκᾰπτον	ἔκᾰπτες	ἔκᾰπτε(ν)	ἐκᾰ́πτετον	ἐκᾰπτέτην	ἐκᾰ́πτομεν	ἐκᾰ́πτετε	ἔκᾰπτον
middle/ passive	indicative	ἐκᾰπτόμην	ἐκᾰ́πτου	ἐκᾰ́πτετο	ἐκᾰ́πτεσθον	ἐκᾰπτέσθην	ἐκᾰπτόμεθᾰ	ἐκᾰ́πτεσθε	ἐκᾰ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κάψω, κάψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κάψω	κάψεις	κάψει	κάψετον	κάψετον	κάψομεν	κάψετε	κάψουσῐ(ν)
	optative	κάψοιμῐ	κάψοις	κάψοι	κάψοιτον	καψοίτην	κάψοιμεν	κάψοιτε	κάψοιεν
middle	indicative	κάψομαι	κάψῃ, κάψει	κάψεται	κάψεσθον	κάψεσθον	καψόμεθᾰ	κάψεσθε	κάψονται
	optative	καψοίμην	κάψοιο	κάψοιτο	κάψοισθον	καψοίσθην	καψοίμεθᾰ	κάψοισθε	κάψοιντο
		active			middle
infinitive		κάψειν			κάψεσθαι
participle	m	κάψων			καψόμενος
	f	κάψουσᾰ			καψομένη
	n	κᾶψον			καψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• ἔφαγον (éphagon)

Descendants

• Greek: χάφτω (cháfto), χάβω (chávo)

References

• “κάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κάπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κάπτω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften