утвердительный

Russian

Etymology

утверди́ть (utverdítʹ) +‎ -тельный (-telʹnyj)

Pronunciation

• IPA^(key): [ʊtvʲɪrˈdʲitʲɪlʲnɨj]

Adjective

утверди́тельный • (utverdítelʹnyj)

1. affirmative (relating to truth)

Declension

Declension of утверди́тельный (short class a*)

		masculine	neuter	feminine	plural
nominative		утверди́тельный utverdítelʹnyj	утверди́тельное utverdítelʹnoje	утверди́тельная utverdítelʹnaja	утверди́тельные utverdítelʹnyje
genitive		утверди́тельного utverdítelʹnovo		утверди́тельной utverdítelʹnoj	утверди́тельных utverdítelʹnyx
dative		утверди́тельному utverdítelʹnomu		утверди́тельной utverdítelʹnoj	утверди́тельным utverdítelʹnym
accusative	animate	утверди́тельного utverdítelʹnovo	утверди́тельное utverdítelʹnoje	утверди́тельную utverdítelʹnuju	утверди́тельных utverdítelʹnyx
	inanimate	утверди́тельный utverdítelʹnyj			утверди́тельные utverdítelʹnyje
instrumental		утверди́тельным utverdítelʹnym		утверди́тельной, утверди́тельною utverdítelʹnoj, utverdítelʹnoju	утверди́тельными utverdítelʹnymi
prepositional		утверди́тельном utverdítelʹnom		утверди́тельной utverdítelʹnoj	утверди́тельных utverdítelʹnyx
short form		утверди́телен utverdítelen	утверди́тельно utverdítelʹno	утверди́тельна utverdítelʹna	утверди́тельны utverdítelʹny